We don’t need money to have a good time!

Hallo iedereen!

Ik ben net terug van mijn tweede dag stage. Het is ongelofelijk hectisch, niet normaal! The Venture doet zoveel, ik ben er zelf nog niet helemaal uit. Daarnaast sprak ik vandaag met een andere studente die er al drie weken is en zelfs zij weet nog niet alles. Lichte paniek!

Ik zal beginnen bij het begin. Gisteren moest ik van 12 tot 4 werken. Ik moest officieel gaan voor een teamvergadering, maar aangezien de hoofdpersonen niet aanwezig waren ging het niet door. In plaats daarvan kreeg ik nog wat meer informatie over The Venture, gevolgd door een meer fysieke inspanning. Er was namelijk een vrachtwagen gearriveerd met allemaal hout. Even ter verduidelijking: De playground bestaat uit allemaal houten constructies, een kasteel, een boot,… De boot is nog niet helemaal afgewerkt, daarvoor dus de vrachtwagen met hout.

Omdat vandaag de Minister van Onderwijs langskwam moest al het hout verwijderd worden. Leuk! Hef en tilwerk. Ik was hier helemaal niet op voorbereid! Daar stond ik dan op mijn allstars en mijn mooie jas. Ik kreeg dus een paar schoenen van "de werkmannen" en een geleende waterproof jas! Mijn armen doen er nog pijn van. Daarna moesten er nog enkele details afgewerkt worden, daarbij mocht ik ook helpen. Nietjes uit de muur trekken en nieuwe informatie omhoog hangen. Aan diversiteit geen gebrek!

The Venture zelf was die dag gesloten voor de kinderen / jongeren, aangezien er nog grote stronken op het terrein lagen. Het was net iets te gevaarlijk, wat veel frustratie met zich meebracht bij de jongeren. Uiteindelijk ben ik helemaal uitgeput naar huis gegaan. Ik kon echt niets meer aan! Gelukkig had ik nog wat spaghetti in de koelkast staan. Ik was zo trots op mijn spaghetti! Daarom dat ik hem wou delen met iedereen, inclusief de afwasbak! Laat het mij even uitleggen. Ik had mijn "restjes" in een potje gestoken. Ik wou dit potje terug dichtdoen, maar duwde net iets te hard. Op de één of andere manier kwam de pot in de afwasbak terecht (waar nog water in stond). Ik was op dat ogenblik zo wanhopig dat ik er zelf aan gedacht heb om de spaghetti er gewoon terug uit te halen. Enkel de afwaswater stukjes zou ik eruit laten. Dat was mijn plan, tot ik zag dat het water al in mijn pot was gelopen. Bye bye spaghetti! Ik was zo teleurgesteld…

Gelukkig had ik al een beetje in een kom gedaan om op te warmen, dus kon ik er toch nog een beetje van genieten. Mijn originele plan daarna was om vroeg in mijn bedje te kruipen. Dat was buiten mijn kotgenoot gerekend. Die een feestje besloot te houden, met een paar Duitsers die blijkbaar wouden bewijzen hoe goed hun Engels was. Even meer over mijn kotgenoot. Ik heb het hier over diegene die blijkbaar verdwenen was. Hij is blijkbaar terug opgedoken. Ik weet dit zeker, omdat ik hem eerst niet wou binnenlaten. Ik zat dinsdag in de keuken en ging net naar boven toen ik geklop hoorde. (Onze bel werkt niet). Ik deed open en kreeg een uitleg over mij, gevolgd door: "are you new here?". Ik wou hem dus niet binnenlaten, tot frustratie van hem. Ik dacht wat een freak staat hier nu voor mijn deur, tot bleek dat hij hier ook woont. Ach ja.. Ik heb mijn excuses dan maar aangeboden, shame on me!

Vandaag ben ik dan maar wat later opgestaan. Ik had niet zoveel zin om buiten te gaan, het was echt koud buiten! Ik had van 12 tot 6 vandaag. Het was terug super druk op The Venture. De minister ging bijna gaan komen en je voelde de stress echt hangen. Er werd een vuur aangestoken, omdat een paar schoolkinderen gingen langskomen om soep te maken met een 'dutch oven' boven het kampvuur.

Om het gezellig te houden moest ik van één van de medewerkers de leeftijd raden van alle andere medewerkers, inclusief hemzelf. Ik schatte hem 36 terwijl hij eigenlijk slechts 29 is. Ik had hem gewaarschuwd dat ik slecht ben in schatten, maar hij vond het blijkbaar grappig. Dus ging hij iedereen af en ik moest maar raden. Blijkbaar ben ik nog slechter dan ik dacht!

Mijn ergste was iemand van 24, 30 jaar oud schatten. Serieus! Ik voelde mij zo beschaamd..
Langs de andere kant vond ik het wel fijn dat ik zo betrokken werd.

Toen was het moment aangekomen, Mevrouw de Minister was gearriveerd. Het was een klein "oud" goedlachs vrouwtje. Iedereen de hand schudden, ja ja ook die van mij.. Ik mag toch een beetje trots zijn hé!
Wat een organisatie allemaal niet moet doen voor wat extra subsidiering.

Nadat de kinderen van de lagere school vertrokken waren, samen met de Minister kon de grote opkuis beginnen. Alles werd terug opgeborgen en op zijn plaats gezet. Daarna kreeg ik met de andere studente nog wat meer uitleg over The Venture en omliggende voorzieningen. It's a lot to take in!
Wel moet ik erbij zeggen, hoe meer uitleg ik krijg hoe meer ik me kan vinden bij de organisatie. Ze werken echt vanuit de gemeenschap en met de beste bedoelingen voor hun bezoekers. Zo werken ze met monitorring en inclusie werkers. Er is nog heel veel dat ik kan ontdekken over The Venture en ik kan niet wachten!

Daarna was het tijd voor het "saaiere" maar noodzakelijk werk: The policy lezen. Alle regels en onderliggende maatregels eens goed doornemen. Zodat ik mee ben op het vlak van straffen, roken, pesten en al die andere zaken! Op twee uur tijd heb ik 18 pagina's gelezen, nog niet eerst 1/3de… Het zal nog even doorbijten worden!

Vandaag is mij nog iets anders opgevallen, qua mentaliteit en prioriteiten van de bevolking hier. Niet dat ik iedereen over dezelfde kam probeer te scheren, laat dat duidelijk zijn. Wat ik wil zeggen is dat het soms raar is om deze taferelen te zien of erover te horen. Ik had niet gedacht dat er zo'n cultuurverschil ging zijn. Zo zie je maar dat je niet naar Afrika moet trekken om in contact te komen met een andere cultuurgevoel / samenhang van de gemeenschap.

Om een voorbeeld te geven: Het zal misschien onnozel klinken, maar ik was er wel van onder de indruk. Zo zag ik een vrouw met twee kleuters voor hun deur staan. Ze moesten naar binnen gaan, maar het ging niet snel genoeg blijkbaar. De mama riep: "If you don't fucking hurry, I shut the door, and you'll stay outside"". Ik was al geschokt omdat ik de kinderen op The Playground zoveel fuck hoorde gebruiken. "Give me the fucking paint", " What the fuck is taking so long?". Ik ben niet zo naïef om te denken dat kinderen in België niet vloeken, het is enkel de manier waarop. Fuck wordt hier gebruik alsof het een gewoon werkwoord is. Ik zal nog een manier moeten vinden om daar mee om te gaan… I'll keep you posted!

Tot zover mijn kleine update!

See you later HoHo's

Love you! xx


Clip van de dag >Made My Day!