No Milk Today

Hi everybody!

Vandaag had ik een dagje vrij, dus wat meer tijd om wat uitgestelde zaken te doen. Zoals onder andere: de was! Ik kon het niet blijven uitstellen, ik had bijna geen kleren meer over. Oké, dat is een beetje overdreven! Ik begon gewoon sommige essentiële stukken te missen, laten we het zo zeggen. Daarnaast heb ik ook mijn kamer wat opgeruimd, want het was nodig. Overal had ik papieren gelegd en andere zaken versperden gewoon mijn vloer. Om eerlijk te zijn, ik geraakte er zelf niet meer wijs uit! Het was dus dringend tijd om wat zaken op orde te zetten…

Daarnaast heb ik wat gewerkt voor eindwerk ( een vak voor school) en mijn plakboek wat bijgewerkt. Voor diegene die niet weten wat een plakboek is: een boek waar je dingen in plakt. Ik ben er eentje aan het opstellen voor mijn ervaringen hier. De creatieve midget in mij is terug wakker geworden! Verder heb ik vandaag ook mijn eerste skypegesprek gehad met Paul Thys, mijn stagementor. Een beetje bekijken hoe het staat met mijn stage en mijn concrete planning. Ik heb nog wat werk voor de boeg…

Om te slagen voor stage moeten wij namelijk bewijzen dat we aan een bepaald aantal competenties voldoen. Je kan dus niet gewoon zeggen, ik voldoe daaraan. Je moet dat op de een of andere manier kunnen "bewijzen". Dit vertaald zich dan in een "plan van aanpak". Daar zal ik één van de volgende dagen werk van moeten maken denk ik! Vandaag ga ik wat lezen in een boek Organised fun. Dit is een boek dat ik in het begin van het jaar heb aangeschaft op de boekenbeurs in Brussel. In het boek staan verschillende activiteiten en spelletjes, zeer handig aangezien ik volgende week een hele week op The Playground sta. Moesten de kinderen dan iets willen spelen, kan ik ze tenminste iets voorstellen. Handig is ook dat het allemaal in het Engels is, zo kan ik tenminste de originele benaming gebruiken.

Vandaag was dus een tamelijk rustige dag, niets in vergelijking met gisteren. Gisteren stond ik namelijk een hele dag op The Playground (van 11 tot 7). Er waren niet super veel kinderen, maar diegene die er waren zorgden wel voor genoeg leven in de brouwerij. Zo waren er drie kinderen aanwezig uit hetzelfde gezin, zij vonden hun eigen spelletje uit: How far can I go. Doel van het spel: kijken hoeveel "The New Girl" kan verdragen. Lees: hoeveel kan Elke verdragen. Toen had ik het wel even moeilijk. Geaccepteerd worden door de kinderen is één ding. De volgende stap is het respect krijgen + het mandaad om hun te "straffen". Het is dus niet zo dat zij naar mij moeten luisteren. Het is niet zoals bijvoorbeeld op een speelplein… Ver van eigenlijk.

Dat is wel aanpassen. Ik heb hun respect nog niet, dus wat ik zeg doet er eigenlijk niet zoveel toe. Ik heb dus een andere manier moeten vinden om met hun aan de slag te gaan. Zonder dat ze daarvoor moesten doen alsof ze een hamer naar mij gingen gooien *Nee, dit is niet verzonnen* Ik ben dan met één van hun gaan voetballen en die leek dan wel te kalmeren. Één van de meisjes had ondertussen een andere bezigheid gevonden en trok ze haar zus daarin mee. De gemoederen leken dus gekalmeerd en ik was gelukkig.

Om op voetbal verder te gaan. Ik heb de fout gemaakt om voetbal soccer te noemen. Epic Fail! Vooral bij de oudere jongens dan. Blijkbaar sprak ik het dan ook niet deftig uit, dus nu is mijn bijnaam bij hun "Soecker".
Ach ja… Ze leken wel te bedaren als ik Vincent Kompany noemde en dat hij van België was. Eerlijk: moest hij niet met zijn bloot bovenlijf op de cover van Humo gestaan hebben, zou ik niet weten wie hij was. Lucky me, dat hij nu voor Manchester speelt. Daarna moest ik van de jongens verschillende andere dingen uitspreken om te zien of ik dat wel kon. Na drie woorden gaven ze het op, blijkbaar is mijn Engels nog niet zo slecht.

'S Avonds kreeg ik nog een lift van één van de medewerkers, of moet ik nu collega's zeggen? Dat spaarde mij een wandeling van een half uur naar huis!

Tot zover mijn belevingen eigenlijk.

Ik ben op dit moment veel te afgeleid door de site Six billion secrets.
 Dit is een site waarop mensen hun "geheimen zetten", sommige grappige, andere ernstig of triest.
Zeker eens een kijkje nemen, it helps.

Be optimistic!

Elke

Ps. Ik heb vandaag geluisterd naar de Topsify UK Top 40 op Spotify. Daarom kies ik hun nummer één als liedje van de dag!  I'm Titanium!

xx