Vandaag heb ik een dagje vrij gekregen. Ik heb het rustig aan gedaan, gisteren daarentegen was van een heel ander kaliber.
Om 10 uur moest ik mij melden aan het bureau van Thoby Miller. Ik dacht dat ik een kortere route gevonden had, maar blijkbaar had ik de verkeerde afslag genomen. Resultaat 45 minuten stappen in plaats van de normale 25 minuten. Ik was zo opgejaagd omdat ik te laat was, dat ik helemaal rood het bureau van Thoby binnen struikelde. Daarnaast besloten mijn schoenzolen het op te geven, met een blaar tot gevolg.
It was not my day!
Na wat uitleg te hebben gekregen over het vak dat ik ga volgen en mijn stageplaats gingen we naar de administratie om mijn studentenkaart in orde te brengen. Blijkbaar moet je hier in sommige gebouwen gebruik maken van die kaart, anders mag je niet binnen! Ik was een beetje bang, aangezien ik volgende week al begin. Ik dacht: "Ik ga die kaart nooit op tijd hebben". Niets was minder waar, op nog geen 10 minuten had ik ze in mijn handen. Hier nemen ze blijkbaar een foto via de webcam en kunnen ze deze direct op een plastic kaart printen = fancy!
Tijdens de middag ging ik naar huis, via mijn vertrouwde route deze keer, maar ik werd op 2 uur al terug verwacht. Dan ben ik met Thoby naar The Venture gereden. De eerste keer in een auto met het stuur langs de andere kant! Ik heb echt mijn ogen uitgekeken!
Mijn stageplaats ligt achter Tesco. Dat is iets langer stappen, maar wel doenbaar.
Daar aangekomen maakte ik kennis met het personeel, waaronder een ex-studente van Thoby. Hij liet mij bij haar achter, en vertrok zelf terug richting de universiteit. Ik kreeg een boekje toegestopt met daarin de geschiedenis van The Venture. Daarna mocht ik vragen stellen. Ik vond ze heel erg vriendelijk en voelde mij meteen op mijn gemak!
De onderliggende visie van The Venture vond ik echt prachtig. Het is ontstaan vanuit een gemeenschap en niet via een overkoepelde voorziening. Toen ik klaar was met lezen begonnen de kinderen toe te stromen. Dus stelde iemand voor dat ik meteen mee naar beneden ging om kennis te maken met de kinderen. Dik gekleed zijn was de boodschap, want alles is buiten te doen! The venture is een adventure playground. Er is een groot voetbalveld, een immens kasteel gemaakt uit hout en een soort van schip. De kinderen stromen toe en beginnen meteen te spelen. Ze lopen rond en beginnen overal aan te hangen.
Meteen werd ik uitgenodigd om op het schip te komen. Hiervoor moest ik eerst omhoog klimmen en een stukje overbruggen waar geen beveiliging was. Één van de kinderen ging aan een balk hangen, met daaronder een gapend gat. Ik dacht dat mijn hart ging stilstaan, maar blijkbaar is dat allemaal meer dan normaal! Dat zal nog wennen worden. De aanpak is heel anders dan in België! Ik zie het als een uitdaging, we zien wel waar ik uitkom.
De kinderen zelf waren fantastisch. Ze komen naar je toe, bekijken je en zeggen: "you're new! Who are you?". Meteen is er interesse en komen er allerlei vragen, geen vraag te belachelijk! Zo moest ik meteen bewijzen dat ik van België kwam, door tot 10 te tellen in het Nederlands. Niet dat zij dat konden controleren, maar ze wouden het toch horen.
Uiteindelijk ben ik een goede twee uur gebleven op de playground. Ondertussen was het al goed donker geworden. Op mijn weg naar huis maakte ik een tussenstop bij Tesco, ik moest namelijk nog eten hebben! Uiteindelijk is het appelmoes met aardappelen en worst geworden. Al zeg ik het zelf, het was lekker! Hopelijk blijft het duren, tot nu toe ben ik zeer tevreden met mijn eigen kookkunsten! Wel zou ik het nog niet aan iemand anders voorschotelen! Dat vertelde ik ook mijn kotgenoten. Zij trakteerden me namelijk al op een maaltijd. Ik vertelde hen, dat wanneer ik zekerder was ik eens voor hun zou koken!
De avond werd afgesloten met een lekker stukje Rocky road en een anime film! Blijkbaar is er veel dat ik nog niet ken in deze wereld. Lang Leve, Levenslang leren!
Met deze wijze woorden sluit ik af voor vandaag!
Groetjes xx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten