Spanning!
Ik heb net een berichtje gekregen van mijn mama, normaal gezien moeten ze hier binnen een uurtje zijn! Ik kan bijna al niet meer wachten. Het heeft lang genoeg geduurd, ik wil ze zien!
Het is spijtig dat ze maar een weekendje kunnen blijven! Gelukkig heb ik op stage vrijaf gekregen. Anders had ik hen nog minder lang kunnen zien. Ik denk dat ze ook wel geweten zullen hebben dat ik niet voor de volle 100% zou functioneren, als ik wist dat mijn ouders in het land waren en ik niet bij hen zou kunnen zijn.
Dus ik ga een geweldig weekend tegemoet! **Details volgen later nog **
De voorbije dagen zijn rustig geweest. Ik heb twee dagen stage gehad, beiden zeer rustig! Woensdag moest ik van 1 tot 8 naar stage. De eerste vijf uren ervan werden opgeslorpt door de teamvergadering. Het leek alsof iemand mijn hersenen gekookt had. Zoveel informatie over zoveel verschillende onderwerpen. Deze onderwerpen waren op zich ook niet licht, dat maakte het nog wat extra zwaar. Door de teamvergadering kreeg ik wat meer achtergrondinformatie over sommige kinderen. Het helpt wel om hun gedrag beter te begrijpen en in kaart te brengen waarom ze zich soms zo gedragen. Deze informatie staat niet op papier, het is meer een vorm van algemene kennis. The Venture werkt samen met de gemeenschap, dus de ouders van de kinderen worden ook actief betrokken. Op die manier ontstaat er een band en wordt deze informatie vrijgegeven.
Persoonlijk vond ik het allemaal wat veel om te slikken. Ik heb het hier over: druggebruik, het dealen van drugs, niet naar school gaan, kanker, gevangenissen en tal van andere thema's in dezelfde lijn. Ik moet zeggen chapau voor de ouders en de kinderen dat zij weten rechtop te blijven staan. Het begint duidelijk te worden hoe hard deze kinderen een plek als The Venture nodig hebben. Hier kunnen ze even ontsnappen van het alles, onthaald worden als een gewoon kind. Ik keur het gedrag van sommigen nog steeds niet goed, maar het helpt wel om alles in een omvattend perspectief te zetten.
Daarna was het tijd voor Girls Group. Dit is een momentje enkel voor de meisjes. Op dat moment mogen ze in het gebouw komen en wordt er wat samen gezeten. Vandaag stond alles in het thema van gezonde voeding. Er werden verschillende spelletjes gespeeld allemaal rond het thema voeding. Ondertussen wordt er gewoon wat gebabbeld en gelachen. De sfeer was zeer gezellig en rustig. Enkel leek één van de meisjes haar aandacht er niet te kunnen bijhouden. Ze wou haar kaartjes niet uitknippen of verstopte ze, zodat ze niet meer hoefde mee te spelen. Uiteindelijk is ze naar buiten gegaan. Ze leek er genoeg van te hebben.
De sessie werd iets vroeger afgerond omdat de begeleidster jarig was. Ze wou graag nog wat genieten van haar speciale dag, met als gevolg dat ik ook iets vroeger thuis was.
Donderdag moest ik op stage zijn van 2 tot 9. Ik had deze uren nog nooit gewerkt, dus wist nog niet wat er mij te wachten stond. In de voormiddag had ik nog wat extra tijd, dus deed ik mijn "huishoudelijke taken". Het was deze week mijn taak om de gang te dweilen en de berging op te ruimen. Ipod in de oren en gaan dacht ik. Uiteindelijk viel het allemaal wel nog mee. Het waskot was wel tamelijk vuil, maar tijdens het dweilen vond ik een Lucky Penny. Dat maakte veel goed!
Daarna een goede douche genomen, om al het extra vuil van me af te krijgen en daarna was het tijd om te vertrekken. Ik kwam aan in The Venture en er was niemand te bespeuren. Ik besloot in het kantoor te wachten tot ik iemand zag passeren. Uiteindelijk zag ik iemand en vroeg aan hem wat meer informatie. Ik wist dat hij mijn uurrooster had, met daarop nog wat meer informatie. Hij hielp me dit document te bemachtigen. Er stond gewoon Meeting op. Hij wist ook niet wat dit betekende en stelde voor dat ik met hem mee ging. Ik besloot met hem mee te gaan, tot mijn begeleidster arriveerde. Ik mocht mee naar de Art Group. Dit zijn meisjes uit een lokale school die 1x per week plastische opvoeding krijgen in The Venture. Ik mocht meteen mee schilderen en dat vond ik veel leuker dat te zitten wachten op een stoel. Ondertussen babbelde ik wat met de meisjes en hun leerkracht. Zij leidt trouwens een heel interessant leven, of dat vind ik toch. Ze staat in het kunstzinnig onderwijs en dit met verschillende doelgroepen. Daarnaast volgt ze nog een extra opleiding en heeft ze een gezin. Divers, maar zeer interessant!
Na een tijdje verscheen mijn begeleidster op het toneel. Het leek een enorm drukke dag voor haar. De meeting bleek dan niet op mij te slaan, maar op één van mijn medestudenten. Ik kreeg dus nog wat extra tijd in the artroom en bleef tot het einde. Daarna heb ik wat gewerkt aan mijn stageopdrachten, samen met de andere studente in de vergaderzaal. Ze gaf mij een paar interessante tips van dingen die ik ook in mijn opdrachten kan verwerken. Ze zette wat traditionele Afrikaanse muziek op en met een gezellig sfeertje op de achtergrond heb ik heel wat werk kunnen verzetten.
Om 6uur was het tijd voor de Youth club. Deze club is voor jongeren vanaf de leeftijd van 11. De jongere kinderen hebben hun club de dag erna: The Super Juniors genaamd. Vandaag stond alles in het teken van Pancake day. Normaal gezien gingen er pannenkoeken gebakken worden, maar dit is dan uiteindelijk niet kunnen doorgaan. Wel werd er een quiz gehouden met de jongeren over pancake day en het ontstaan ervan.
Ik voelde wel een verschil met de playground. Als eerste is er de manier waarop de jongeren contact met je zoeken. Ten opzichtte van de kleinere kinderen zijn deze iets afwachtender. Ze weten wie je bent, maar zoeken niet meteen toenadering. Eerst lijken ze je een beetje te screenen. Ik heb mijn weg er proberen in te zoeken. Het is uiteindelijk gelukt door mee UNO te spelen. Ik moest de regels aan een paar mensen uitleggen. Daarna heb ik zelf ook meegespeeld en ik voelde de sfeer wel veranderen. Daarna mocht ik ook in hun team bij de quiz. Ik moest de antwoorden opschrijven, terwijl ik waarschijnlijk het slechts van al kon schrijven. Op hun beurt moesten zij mij dus ook helpen door dingen te spellen.
Om half 9 werd de club afgesloten, dan was het tijd voor een overlegmoment met de andere begeleiders. Er werd gevraagd hoe de andere studente en ik de club ervaren. Blijkbaar was dit een hele rustige avond en durft het soms wel eens uit de hand te lopen. Ik vernoem hierbij vechtpartijen en het moeten bellen van de politie. Het was dus een goede initiatie, vond ik persoonlijk.
Ik was van plan Fish and Chips te gaan halen, omdat het al zo laat was en ik echt niet meer wou koken. Blijkbaar heeft die iets tegen mij, altijd als ik fish and chips wil is hij niet open. Om half tien was hij blijkbaar ook al gesloten. Ik was echt boos en had hoofdpijn van de honger!
Ik ging dan maar wat spaghetti ontdooien, maar dat ging blijkbaar niet snel genoeg naar mijn goesting! Tegen dat het klaar was had ik er helemaal geen zin meer in. Ik ben dan boos gaan slapen eigenlijk. Gelukkig had in OTH om naar te kijken.
Tot zover mijn update!
Binnenkort meer over mijn weekend!
Ondertussen zijn ze eigenlijk al terug in België, spijtig genoeg! Ik wil er gewoon nu nog niet over schrijven. Op die manier lijkt het alsof ze hier nog een beetje zijn… **Heimwee aanval**
Dus later meer details, als alles hier terug wat in zijn plooi gevallen is!
Slaapwel
Elke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten