Hier ben ik weer! Ik had beloofd dat ik vandaag het 2de deeltje online zou zetten.
Gisteren eindigde ik met vrijdag en welke dag volgt daarop? Zaterdag! Ja… 10 punten voor team Elke! Op zaterdag had ik een afspraak met Paul. We bleken alle twee op een andere plaats te staan, wachtend op elkaar. Dat was ook niet echt productief. Toen we eindelijk doorhadden dat er iets niet juist was hebben we elkaar dan toch gevonden. Als eerste zijn we naar het museum van Wrexham geweest. Het is maar een klein museum met als centrale thema: Wrexham. Geen grote verrassing daar! Het leukste vond ik de vitrine met klasfoto's erin en daarnaast gadgets van dingen die toen "in" waren. Cd's van steps, tamagotchi's en nog ander leuks. Bij de foto van de noughties stond er een iphone. Waar is de tijd dat kinderen nog onschuldig waren? (Dit wou ik even zeggen, een beetje dramatiek in mijn blog brengen)
Daarna namen we de bus naar het Pontcysyllte Aqueduct. Vandaar wandelden we naar Kirk. Ik denk dat we uiteindelijk een uurtje of 3 gewandeld hebben. Het was echt super mooi weer, en zo naast de waterkant lopen was echt wel geweldig. Soms moesten we wel door zo'n tunnel. Dan zag je even niets meer en moest je gewoon doorstappen. Dat vond ik maar akelig, aangezien er water naar je liep! Aangekomen in Kirk kochten we iets om te eten bij een locale bakkerij en namen we de bus terug naar Wrexham. We hadden een heen en terug ticket gekocht, maar omdat we nu met een andere busmaatschappij meereden moesten we er nog een kopen. De logica in dit land..Het blijft me verbazen.
Terug op mijn kot moest ik even neerliggen. Ik was echt wel moe! Daarnaast moest ik ook mijn schoenen afwassen, want deze hingen helemaal vol modder. Dat handelde ik meteen af. Ik wou dat ik dat van de rest ook kon zeggen. Mijn kamer is een echt stort en het lijkt mij niet te kunnen schelen. Kleren overal, boeken die rondvliegen,… Deze vrijdag zal ik wel moeten opruimen want dan komt mijn langverwachte bezoek aan! Wiihii kan niet meer wachten.
Zaterdag werd afgesloten met lekker Italiaans eten, gevolgd door de eerste aflevering van Britains got Talent. Een voordeel van in het land te zijn: je kan het gewoon gratis en volledig herbekijken wanneer je maar wil!
Van zaterdag op zondag veranderde het uur. Wel lastig omdat ik op zondag naar stage moest. Ik was mij dus druk aan het maken in het feit dat ik minder lang kon slapen. Normaal gaat The Venture in het weekend open van 11 tot 7. Met de verandering van het uur zal het vanaf nu van 12 tot 8 zijn. Vorige week zondag bleef het wel nog het oude uur. Ik moest extra vroeg opstaan want ik had geen brood meer, dus moest ik wat franse broodjes bakken. (uit een pakje wel te verstaan!) Uiteindelijk dacht ik dat ik te laat ging zijn, bleek ik eigenlijk één van de eersten te zijn. Het was echt super mooi weer op zondag. Ik wou dat ik een korte broek had aangedaan. Veel nieuwe kinderen trouwens ook! Er waren er niet zoveel, wat ik niet had verwacht met het mooie weer, maar wel enkele nieuwe gezichten. Samen met een paar kinderen besloten we Hide and Seek te spelen. Het duurde niet lang of we kregen toeschouwers. Uiteindelijk denk ik dat bijna iedereen op The Playground meedeed. Het was echt gezellig om te zien! Ik moest de kinderen tellen, om zeker te weten dat ik iedereen wel had gevonden. Gewoon omdat ik nog niet iedereen kende. Hun namen moet ik nog leren, maar met die van mij waren ze wel snel weg! Het leek alsof ik mij in 10 moest delen… Van alles komen vragen, zelfs of ik een hamer had. (Vond ik een beetje een rare vraag)
Op zondag was er ook een jongen aanwezig zonder armen. Hij had wel armen, maar ze leken niet volledig volgroeid. (Op enkele vingers na). Ik hielt het in de gaten hoe de kinderen daar mee omgaan. Ik weet niet of ze hem al kenden, maar er werden geen vragen rond gesteld. Hij speelde ook mee met verstoppertje. Zijn zus kwam vragen of ik hem al gevonden had. De jongen in de groene T-shirt, zo noemde zij hem. Ik dacht hierover na. Zouden volwassen dit ook zo zeggen? Zou ik dat zo zeggen? Er zijn misschien 10 jongens met een groene T-shirt, maar wel maar 1 zonder armen. Stof om over te reflecteren dus. Wel mooi dat er verder dan de beperking wordt gekeken.
Er werden waterspelletjes gehouden en zandkastelen gebouwd. Mooi om te zien! Daarnaast werden er ook luchtkussen uitgehaald. Deze werden opgeblazen en er werden van alles mee gedaan. Ik deed mee met een spelletje: het mag de grond niet raken. Dus kloppen op het luchtkussen waardoor het in de lucht vloog en ieder op beurt moest zien dat het niet naar beneden kwam. Op een gegeven moment kwam er een klein meisje naar mij naartoe om te zeggen dat één van de jongens haar kussen van haar had afgenomen. Ik ging met haar naar hem naar toe. Ik had nog niets gezegd, ik kwam enkel dichter bij en hij begon al te roepen. "I didn't do anything, I got it of...". Het leek alsof er een bom was ontploft. Ik wees hem erop dat ik nog niets gezegd had, dus dat hij "kwaad" was zonder reden. Ik voelde mij niet aangevallen door zijn gedrag, omdat ik hem leek te begrijpen. Het is een vicieuze cirkel. Hij die altijd de schuld krijgt, dus hij lijkt te weten wat er gaat komen, vliegt uit en krijgt straf. Zo blijft het maar doorgaan. We vonden nog een ander luchtkussen voor het meisje en de rust leek weergekeerd.
Daarna begon ik met een paar van de meisjes te praten. Ze probeerden mij een dansje aan te leren. Op zondag is er normaal streetdance les. Samen met hun wachtte ik tot de leerkracht aankwam. We zaten lekker in de zon en babbelden over wat meisjeszaken. (Lees: jongens, haar en muziek). Uiteindelijk kwam de leerkracht er niet door, blijkbaar had iemand haar geannuleerd. Tot grote frustratie van de meisjes. De dag eindigde een beetje in mineur. Er was een conflict met een paar meisjes die niet van The Playground wouden gaan. Het was zo erg dat de politie zelfs gebeld moest worden. Daarnaast leken de jongeren ook niet naar huis te willen gaan. Het was nog klaar buiten en dat vonden sommigen niet fijn. Normaal sluit The Venture als het donker is, nu was dat niet het geval. Het duurde dus langer dan normaal voor iedereen The Venture had verlaten.
Zoals ik al zei had ik dus niets van eten meer, ik besloot dus om Take-out te gaan halen. Ik voelde mij dapper en ging naar een plaats niet zo ver van mij vandaan Chicken Yum Yum. Je ziet er nooit volk staan, dus dat is wel een beetje raar. Toch wou ik het een kans geven en het was lekker! (Ik ben weer over eten bezig zie, ik moet er mee ophouden). Na mijn maaltijd kroop ik in mijn bed, ik was echt moe!
Maandag had ik een afspraak met Paul Thys, een soort van tussentijdse evaluatie. Mijn echte tussentijdse die moet ik nog hebben, dat zal pas gebeuren als mijn stagementor terug is. Daarna moest ik dringend naar de winkel gaan, ik had nu echt helemaal niets meer in huis! Het was zo mooi weer dat ik besloot om mijn lunch in het park te hebben. In de keuken kwam ik één van mijn kotgenoten tegen, zij besloot mee te gaan. We hebben er de hele middag doorgebracht. Zij maakte wat werk voor haar artclass en ik las mijn Harry Potter boek. Ik ben van plan om tijdens mijn verblijf hier alle HP boeken uit te lezen, in het Engels. Wales werd gebruikt voor een paar sites uit de film, dus waar beter dan de boeken te lezen in Wales!
Om haar werk te vieren (ze moest een strip tekenen) gingen we naar de winkel Doughnuts halen. Lekker! Thuisgekomen bleek dan ook nog dat de Foo Fighters naar Pukkelpop komen. Ik kan echt niet meer wachten! Laat de zomer maar komen hoor! 's Avonds werd er nog wat geskyped en ging ik naar bed.
Gisteren had ik het echt moeilijk. Ik was echt op…Super moe gewoon. Ik weet niet wat er me overkwam. De laatste dagen heb ik het wel al wat moeilijk gehad. Ik begin heimwee te krijgen. Ik hoop dat het gaat beteren als Jens en Annelies hier gaan zijn! Daarna is het nog 2 weekjes werken en dan mag ik een week naar huis. Het heeft lang genoeg geduurd. Ik kijk er echt al naar uit!
Vandaag had ik gewoon les. Alhoewel het was niet gewoon les. Paul Thys kwam lesgeven aan de klas waar ik normaal les mee heb. Ik kreeg PMV en Agogiek Flashbacks, enkel nu in het Engels. Het was wel grappig om te zien. We begonnen met het liedje Jan is een toffe gast. Voor de Ortho's die dat nog kennen? Het was grappig om hun in het Nederlands te horen zingen. Daarna deden we ook verschillende oefeningen (De zap –Hyunday-, op elkaar leunen,…) Je zag dat ze dit niet gewoon waren, maar ze vonden het wel fantastisch!
Vandaag heb ik ook opgemerkt dat ik verbrand ben! Stom park (Nee, dat meen ik niet). Het pikt wel! Ik heb er dus een mega laag Nivea aangewreven. (echt een mooi zicht trouwens). Straks ga ik een beetje eten maken en nog wat relaxen. Morgen is een nieuwe stagedag!
Tot zover mijn belevenissen in Wales. Ik zal proberen niet zolang te wachten tot mijn volgende update!
Veel liefs!
Elke
Ps. Ik wil graag mijn beide Meters bedanken, Mijne Nonkel Breejen, mijn Ruddii Buddy en Lenny Mikaels! voor de lieve briefjes/ mailtjes! Jullie maakten mijn dag toen ik het een beetje moeilijker had!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten