Jolene

Hello everybody,

I'm back!

Hoe cool zou het niet zijn om eens een update te maken volledig in het Engels? Als ik eens veel tijd heb zal ik het eens proberen. We zien wel!

Het is weer al een weekje geleden dat ik nog een update online zette! Het is weer druk geweest! Wel een super leuke druk deze keer :p Ik had namelijk bezoek, maar daar straks meer over. Ik ga beginnen bij het begin = vorige week woensdag.

Op woensdag moest ik zoals gewoonlijk naar stage. Ik kwam eraan en werd apart genomen door één van de medewerkers. Natuurlijk waren ze benieuwd naar wat Paul Thys gezegd had. Daarna begon de teamvergadering. Normaal gezien is er een vast programma, maar deze keer leek er een heuse discussie los te barsten. Het ging over consequent handelen op gebied van het bannen van de jongeren. Tegenwoordig lijkt een probleem te zijn dat jongeren niet van de playground gaan wanneer ze geband worden. Er werd een discussie gehouden over hoe hierop gereageerd moet worden. Er werd een voorstel gedaan om hier langere straffen op te zetten, bijvoorbeeld een ban van 4 weken. Zodat de boodschap door zou dringen naar de andere jongeren. Het leek een eindeloze discussie te zijn, uiteindelijk is er volgens mij geen echt antwoord gekomen. Er was te weinig tijd en er moest nog iets anders geregeld worden. Ik ben dus benieuwd naar wat er gaat gebeuren. Nu is er geen teamvergadering meer voor zover ik weet, voor de komende 2 weken. Nu met de paasvakantie is The Venture al open vanaf 12 uur. Dus dan is er geen tijd voor een vergadering.

Om 4 uur zat ze er eindelijk op. Ik ging naar The Playground, waar ik begroet werd door de kinderen. Het was een zeer rustige dat op de playground. Veel kinderen waren er niet, maximum 20 denk ik. Veel is er die dag niet gebeurd, alhoewel. Ik had vorige week een gesprek met Paul over het opbouwen van positieve relaties met de kinderen. We hadden het over uitdagingen op mijn stageplaats en ik bracht het onderwerp conflicten naar boven. We reflecteerde hierover en er werd geconcludeerd dat ik misschien een andere focus moest vinden. Namelijk proberen een positieve relatie op te bouwen met de jongere in plaats van de conflicten proberen te "overleven".

Woensdag was de eerste dag dat ik op zoek ging naar mogelijkheden om een positieve relatie op te bouwen met de kinderen. Ik kan zeggen dat er vandaag een klein lichtpuntje geweest is. Er is een jongen, ik noem hem Tom. Hij was betrokken bij het "sneeuwbal –incident" en was ook de jongen die mij benaderde op straat. Vandaag was hij ook op de playground. Ik zag hem de eerste keer bij The Americans. Ik stond blijkbaar in zijn weg, waarop hij: "Move" riep. Ik krijg het gevoel bij hem dat hij vaak roepen gebruikt als en manier op zichzelf uit te drukken. Volgens mij was hij op dat moment gefrustreerd omdat ik in zijn weg stond. Hij lijkt hier mee om te gaan door te roepen in plaats van te vragen of het mogelijk is om uit de weg te gaan. Ik keek hem aan, zei sorry omdat ik in zijn weg stond en ging aan kant. Ik denk niet dat hij deze reactie had verwacht. Misschien was het ook niet de beste reactie, maar even los daarvan. Één van de andere jongen vroeg mij om het uur in het oog te houden. Hij moest weg om kwart na 6 en vroeg of ik hem kon waarschuwen, wanneer het tijd was. Mijn alarm ging af en ik probeerde hem te vinden. Ondertussen was bijna iedereen een spel family tag aan het spelen. Ik weet niet juist wat dit inhoud, maar blijkbaar zat iedereen verstopt. Ik zag Tom staan en dacht hem te vragen of hij wist waar de andere jongen was. Hij stond bovenaan op de boot, dus ik probeerde zijn aandacht te trekken. Op de grond stond een meisje die ik beter kende, maar het was een bewuste keuze om hem te adresseren. Ik vroeg of hij wist waar hij was, als reactie haalde hij zijn schouders op. Hij leek mij maar een beetje raar te bekijken. Ik liet het hier niet bij en vroeg of hij kon roepen dat het kwart na 6 was. Ik zei hem dat hij een betere roepstem had dan ik. Verrassend genoeg deed hij het meteen, waarop ik hem bedankte. No problem Love, was zijn antwoord.
Waarop een paar andere kinderen begonnen te lachen. Ik heb het gevoel dat hij dit gelach probeerde te compenseren door daarna te zeggen: No problem F (wat volgens mij op fatty sloeg). Ik bekeek hem, waarop hij het niet uitsprak. Ik draaide mij terug om en stapte verder. Nu zei hij: No worries Sexy. Hierop heb ik niet meer gereageerd.

Als ik deze situatie nu bekijk zie ik wel wat positieve elementen. Het is maar iets klein, maar daar begint alles mee niet? Ik denk moesten de andere kinderen er niet rond hebben gestaan hij die andere twee uitspraken niet gedaan zou hebben. Hij heeft van mij een soort van validering gekregen en in plaats daarvan kreeg ik wat ik vroeg. Het maakt niet uit hoe klein deze actie mag lijken, voor mij voelde het goed aan.

Toch iets positief deze dag! Iedere avond is er een reflectiemoment, waar de gebeurtenissen van die dag moeten overlopen worden. Daarnaast is er ook een lijst met alle namen van de jongeren. Deze mocht ik voor de eerste keer invullen, of toch proberen in te vullen. Ik kende de namen van de meeste kinderen die aanwezig waren, enkel de achternamen ken ik niet. Dat maakte het invullen van de lijst super moeilijk, zeker omdat er bijvoorbeeld 10 jongens zijn die Tom heten. Uiteindelijk kon ik er maar 5 invullen, beetje afgang dus.

Een negatief punt van deze dag dat ik veel verwijten naar mijn hoofd heb gekregen. Van de kinderen dan bedoel ik. Dat was voor mij ook de eerste keer. Natuurlijk had dit ook gevolgen. Ik verdien het niet om zo behandeld te worden. Die dag werden er dus geen Wriggies meer gegeven. Punt uit… Ik liep er echt ambetant van.

Op donderdag moest ik pas om 3 uur op mijn stage zijn. Ik had dus wat tijd om na te denken over mijn MAB-project. Nadien vertrok ik naar mijn stage. Ook vandaag waren er niet veel kinderen aanwezig. We speelden één groot spel TAG met bijna iedereen op de playground. Daarna was het tijd voor Youth Club. Hier mogen de kinderen van boven de 11 jaar naar toe komen. Ik denk dat er maar 6 jongeren aanwezig waren in de club. Het gaf mij wel de tijd en ruimte om wat met hen te babbelen. Dat vond ik wel zeer gezellig en hielp mij wat bij mijn "project" om positieve relaties op te bouwen. Ik verschoot vooral van één van de jongens. We waren aan het praten over autorijden. Waarop ik reageerde dat ik nog niet aan de linkerkant van de weg heb gereden. Hij leek hierdoor zo geïntrigeerd en bleef maar vragen stellen. Zelfs over andere zaken daarna, zoals of ik in The UK zou blijven wonen als mijn stage voorbij was. Daarnaast werden mijn nagels ook onder handen genomen door één van de meisjes. Ik kreeg een blauwe grondlaag en gouden glitters over mijn nagels heen. Ondertussen waren twee andere meisjes toegekomen met frietjes van bij de chinees. Ik vond dat heel raar klinken. Blijkbaar kun je hier frieten kopen bij de chinees en er dan een currysaus over laten gieten. Net omdat ik het zo raar vond lieten ze mij eens proeven. Persoonlijk vond ik het maar een beetje raar, maar alle ik heb het toch geprobeerd he.

Uiteindelijk was het 9 uur en was het tijd om naar huis te gaan. Ik had mij op dinsdag een "maaltijd in een potje" gekocht, om het zo te noemen. Het was zoetzure rijst met kip. Ik wist dat ik laat ging thuis zijn en hoogstwaarschijnlijk geen zin meer ging hebben om te koken. Uiteindelijk viel het een beetje tegen. Niet meer voor herhaling vatbaar dus. Nadien keek ik nog naar een filmpje en ging ik naar bed. Ik had iets om naar uit te kijken! Op vrijdag kwamen Jens en Annelies namelijk op bezoek!

Voor ik het wist was het vrijdag! Ik had echt uitgekeken naar deze dag. Ik Werd iets later wakker dan verwacht. Ik moest namelijk mijn kamer nog opruimen, aangezien ze bij mij bleven slapen. Ik kreeg een berichtje dat ze nog op een uurtje van mij verwijderd waren. Ik moest mij dus een beetje haasten. Onze bel werkt nog steeds niet, dus moesten ze een berichtje sturen als ze er waren.

Eindelijk was het zo ver! Ik ging naar buiten, op zoek naar de rode Berlingo. Ik was vergeten dat ze niet met die auto kwamen. Gelukkig zag ik Annelies staan! Het was een blij terugzien! Ik loodste ze mijn kot binnen waar we alles klaar maakten voor hun verblijf. (klinkt professioneel niet). Wat er volgde was een hele hoop getetter, wat had je verwacht? We besloten dat we niet binnen zouden blijven zitten en besloten om naar Chester te gaan. Dit is nog een echt Engels dorpje, niet zo ver weg van Wrexham. We liepen door het stadscentrum, waar er super veel winkels waren. Spijtig genoeg waren ze allemaal al aan het afsluiten, het was dan ook bijna al 6 uur. We ontdekten een Disney Winkel, die ook al dicht was. We besloten dus om de dag erna terug te keren.

Ondertussen was het tijd geworden voor een aperitief. We besloten een pub binnen te gaan en iets te drinken. Het was een gezellig cafétje. Hier ontdekten we dat er een buiten de originele Bulmers en die met peer, er nog een soort bestond. Die moesten we dus zeker eens proberen. Nadien was het tijd om iets te gaan eten. Ik wou graag naar Frankie and benny's gaan. Dit is een New York – Italiaans restaurant, klinkt misschien een beetje raar, maar mijn kotgenoten hadden mij verteld dat het heel lekker was om daar te eten. Blijkbaar heeft Chester deze keten goed verstopt, want we vonden hem niet. We hadden al op de stadsmuur gelopen om een beter overzicht te krijgen. Dit is een Romeinse muur die helemaal rond de stad gaat. Geen succes. De Kathedraal van Chester hebben we wel gevonden daarentegen, meerdere keren zelf. Ik denk dat we ze vanuit alle hoeken eens gezien hebben.

We hebben onze zoektocht opgegeven en besloten in een pub te gaan eten. Er was een straat waar er een paar waren, dus gaven we Jens de opdracht om er de beste uit te kiezen. Blijkbaar heeft hij daar een oog voor! Uiteindelijk vonden we er twee die ons aanstonden. De keuze was nu aan Annelies, zij mocht beslissen naar welke we gingen. Zij koos voor The Pied Bull. Een goede keuze moet ik zeggen! Veel keuze, super vriendelijk en lekker eten. Ook hier dronken we een Bulmers, met rode kaakjes tot gevolg.

Na het eten gingen we terug naar mijn kot. Voor hun was het een lange dag geweest. We hadden nog geluk in de parking. No Fee = free! We maakten nog een tussenstop in Tesco, om iets te kopen voor het ontbijt en toen gingen we naar huis. Tot zover onze eerste dag samen.

De volgende ochtend werden we langzaam wakker, gevolgd door een gezellig ontbijt. Mijn kotgenoot kwam ook binnenvallen. Nu zijn we hier nog met twee, de rest is naar huis gegaan voor Pasen. Ze hebben ons wel een cadeautje achtergelaten: hun afwas. Met ons drieën (Kottie, Annelies en Ik) besloten we de afwas te doen. Jens ging zich ondertussen wassen. Het duurde even, maar gelukkig hebben we alles afgewassen gekregen. De keuken heeft er nog nooit zo fris uitgezien. Terwijl Annelies zich ging wassen kreeg ik de informatie dat er in Chester een tearoom is in het teken van Alice in Wonderland, The Mad hatter genaamd. Daar moesten we natuurlijk naar toe gaan!

Toen iedereen klaar was stapten we in de auto, op weg naar Chester. Vandaag was er veel meer volk, dus was het wat moeilijker om een plaatje te vinden om te parkeren. We trokken de stad in, naar de Disney winkel natuurlijk. Ik voelde mij precies een klein kindje, wel spijtig van de prijs! Veel te duur…
Nadien wandelden we nog wat rond in de stad en natuurlijk in de winkels. In Chester lijken er altijd twee verdiepingen te zijn. Soms was het niet altijd duidelijk wat er nu boven was, een beetje misterieus dus. Op straat stonden er dan mensen met een bord in hun handen. Vaak in de vorm van een pijl, om aan te geven dat er boven nog iets was. Dat had ik ook nog nooit gezien. Ik denk niet dat ik dat graag zou doen, daar zo gewoon een ganse dag staan met een bord in uw handen.

Eindigen deden we in The Mad Hatter. Hier kon je de Alice Afternoon Tea bestellen, met was "snacks" bij. Het zag er veel uit, dus besloten we om er één te bestellen en deze te delen. Ik schrok mij onnozel toen de ober er mee kwam aanzetten. Serieus. Het leek een heel assortiment > Fingerfood boterhammetjes, een scone, een cupcake, sla en chips. Ik maakte de opmerking dat het Afternoon tea heet omdat het een hele namiddag duurt als je dit alleen moet opeten. Dit werd allemaal gecombineerd met een hele grote pot thee. Nomomnom!

Nadien trokken we terug naar Wrexham, waar we het centrale shoppingscentrum bezochten. Ik heb nu een vibe in mijn hoofd dat ik een groen kleedje moet hebben. Dus ik had een missie. Ik vond er een leuke short, maar had geen zin om te passen. Ik zei dat ik er wel eens achter ging komen als zij weg waren, om mijn verdriet te overkomen. Shopping Works! We maakten nog een laatste stop in Matalan waar ik een nieuw droogrekje kocht voor de keuken. Een mooi paars – schimmelloos – droogrekje.

Daarna was het moment aangebroken, we gingen naar Frankie and Benny's! Het was er goed druk, dus kregen we een soort van bieper toegewezen en werd er ons gevraagd te wachten bij de bar. Wij zagen hier onze kans om ons een lekkere cocktail te bestellen. Een kwartiertje later mochten we al een tafel gaan. Als voorgerecht bestelden we ons The Big Sampler Platter, een grote schotel met de specialiteiten van het huis. Echt super lekker! We hadden nog maar net gedaan met eten of ons hoofdgerecht kwam er al aan. Het ging echt super snel! Samen met een flesje wijn hebben we er ons eens genoeg aangezet! Het was zeker voor herhaling vatbaar. Super vriendelijke mensen, lekker eten en een hele knappe chef! Na een rustpauze waren we aan een dessertje toe en daarna gingen we naar huis. De avond werd afgesloten met een spelletje SKIP – BO. Echt super zalig. Vooral grappig om te zien hoe Jens, Annelies probeerde te blokkeren. We kwamen tot de conclusie dat we die dag bijna niets anders gedaan hadden dan gegeten. Het maakte niet uit, het was echt gezellig!

Op zondag keerden we terug naar het restaurant. Ja, je leest het goed. We hadden namelijk een aanbieding gezien voor ontbijt: breakfast pancakes with bacon. Het zag er echt super lekker uit. Spijtig genoeg hadden ze er die dag geen. Tot grote teleurstelling van Annelies. Nadien maakten we thuis onze boterhammen klaar en trokken we naar het Aquaduct in LLangollen. Het was echt super mooi weer, dus hadden we een picknick langs de waterkant. Daarna trokken we de stad in, mint chocolate chip ice cream gaan eten. We besloten om een paar andere dorpen te gaan "onderzoeken". Ik heb hier een kaart met de dorpen in de omgeving van Wrexham. We gaven de plaatsnamen in op de GPS en gingen op ontdekkingstocht. Het werd een niet erg succesvolle tocht, het waren allemaal kleine dorpjes. Niet veel te zien daar. Uiteindelijk trokken we terug naar Wrexham, waar we een kleine kroegentocht hielden. Uiteindelijk zijn we maar 2 cafés ver geraakt, maar dat kan toch ook al tellen hé! ' S Avonds aten we een lekkere pizza en speelden een spelletje monopoly. Deze keer werd in geboycot! Met een paar verwijten naar zijn hoofd tot gevolg.

Maandag was een dag waar ik niet naar uitkeek. ' S Morgens moest ik naar de universiteit. Ik had een afspraak in verband met de taak die ik hier moest schrijven. Daarnaast was het ook de dag wanneer Jens en Annelies terug vertrokken. Muh! Ik wou dat ik mee in de auto kon springen. Net voor de middag namen we afscheid van elkaar. Veel tijd om te treuren had ik niet, mijn kotgenoot kwam mij halen om te gaan lunchen in de stad. Mijn hoofd stond er niet echt naar, maar ik besloot toch om mee te gaan. Na onze lunch maakte we nog een stop in de winkel. Ik moest dringend boodschappen doen, gedaan met uit te eten het was terug tijd om te koken. Terug thuis ontdekte ik de ITV player van de BBC. Hierop kan je programma's gratis herbekijken. Ik besloot om naar Jeremy Kyle te kijken, de Jerry Springer van Britain. Marginaal tot in de kist, maar wel heel amusant! Later die avond werd ik mijn kotgenoot haar kamer ingetrokken om naar My Little Pony te kijken! I kid you not! Serieus. Uiteindelijk bleek het nog amusant te zijn, maar wel niet om een hele avond naar te kijken. Zo eindigde mijn maandag dus.

Vandaag heb ik niet veel gedaan. Ik heb wat proberen te werken voor school, maar mijn hoofd stond er niet echt naar. Het updaten van mijn blog dan maar! Tot zover de huidige stand van zaken.

Ik heb er een geweldig weekend op zitten, waarvoor ik twee geweldige mensen bedank! It was fun!
In minder dan twee weken kom ik voor een weekje terug naar huis. Ik kijk er al naar uit!

Watch out Belgium! I'll be back!

See you soon!

Xx