People help the People

Stoofvlees met zelfgemaakte overfrietjes. Of dat is toch het plan! Ik heb de kotmeisjes uitgenodigd voor een echte Belgische maaltijd. Ondertussen staat mijn stoofvlees al te pruttelen. Laten we hopen dat het allemaal goed komt!
Om er zeker van te zijn kampeer ik op dit moment in de keuken. Stel dat alles mislukt, wat dan? Dan stel ik 4 mensen teleur, waaronder mezelf dubbel zo hard! Aaah…Spanning.

Ik laat jullie zeker nog weten of het gelukt is! in tussentijd heb ik een gaatje vrij om mijn blog wat up te daten. Terug een beetje structuur krijgen in de afgelopen dagen. Mijn laatste update was van donderdag. Toen stond ik op het punt om naar enkele lokale bands te gaan kijken. De deuren gingen open om 7, en ik zoals gewoonlijk was terug wat in vertraging. Tegen kwart na 8 kwam ik aan in Central Station. Ik gaf mijn ticket af en kreeg een stempel in de plaats. Niemand zei iets dus ik nam de eerst volgende deur. Blijkbaar was ik verkeerd, want ineens begon iedereen achter de "kassa" te roepen: "upstairs". Een klein beetje afgang dus. Vervolgens ging ik vol verwachtingen naar boven. Ik hoorde muziek, maar deze was duidelijk niet live. Ik duwde een tweede deur open en ik zag…niemand! Oké, niemand is een beetje overdreven, maar als er 15 mensen waren was het al veel. Ik dacht dat ik ging inblenden in het publiek, niet dus…

Ik ben dus naar de toog gestapt en heb mij iets gekocht om te drinken. Dan heb ik gewoon gewacht tot de eerste band begon. Eigenlijk was het al de tweede groep, maar dat wist ik toen niet. Ik dacht dat er maar 2 groepen kwamen, het waren er dus 4. De eerste band heette Wolves. Ze vielen heel goed mee, al leek de zanger tegen het einde zijn stem te zijn verloren. Dat was wel spijtig.

De tweede band daarentegen was echt fantastisch! Zij heetten Hildamay. Ik had niet verwacht dat ze zo goed gingen zijn. Het was echt enorm genieten en opgaan in de muziek. Eerlijk gezegd vond ik hun zelfs beter dan de "headliner" Max Raptor. Wel had de zanger van Max Raptor wel een hele leuke manier van doen. Hij ging in het publiek staan en startte en deed mee in de mosh. Het grappigste vond ik dat hij voor iedereen eens ging staan terwijl hij aan het zingen was. Echt in uw ogen kijken en zo dreigend dichter komen, zalig gewoon!

Uiteindelijk viel mijn eerste concert in Wrexham dus heel goed mee! Ik heb ervan genoten, de energie zat goed,.. Ik kan voor niet veel meer vragen.

Vrijdag moest ik naar stage. Mijn laatste dag bij de kleuters en het was echt fantastisch! De zon scheen dus we konden buiten met de kindjes. Ik situeerde mij in The Wet and Dry room. Dit is de kamer met al het knutselgerief + een zandbak en een bak met water. Vandaar dus de naam Wet and Dry (Zo cool!). Ik speelde met de kindjes mee in de waterbak. Blijkbaar was ik gepromoveerd tot reuze octopus en viel ik de boten aan. Het heeft een tijdje geduurd tegen dat ik begreep wat ze bedoelden… Zij gebruiken op hun beurt hun eigen taaltje en dat was niet echt simpel. Uiteindelijk vond ik het een fantastische dag!

Ik was die dag niet van plan om nog veel te doen, mij gewoon een beetje rustig te houden. Ik ging naar de winkel om wat gerief om te koken, jam jam jam.. in de keuken kwam ik de twee meisjes tegen. We zaten aan tafel en begonnen wat te babbelen. Ze haalden hun computer boven en lieten me enkele filmpjes zien. Oh ja, hun repertoire is nog lang niet uitgeput!

Eentje ervan was dit: Do you dare?

's avond hebben we nog naar de Harry Potter Musical gekeken. Een hele nieuwe wereld ging voor me open. Geek out!
Ik werd uitgenodigd om mee te gaan picknicken de volgende dag. Eerst leek alles in het water te vallen, omdat het regende. Ik stelde voor om gewoon een indoor picknick te houden en ik moet zeggen, het was heel gezellig. Ik ontdekte nog een kwaliteit aan mijn kotgenoten. Blijkbaar schrijven zij hun eigen fictie verhalen. Ik werd voorgesteld aan hun eerste gezamenlijke boek. A.R.K. genaamd. Ik moet zeggen dat ik dit helemaal niet verwacht had. Hun niveau van schrijven is echt fantastisch. Hoe het verhaal is opgebouwd en heel de structuur er rond > fantastisch!

Na onze luch gingen we samen naar de winkel, inkopen doen voor vandaag. De winkel leek leeggeroofd. Serieus, alles half leeg of helemaal overhoop getrokken, dit in combinatie met een massa mensen. Bleek deze morgen dat ik nog Laurier vergeten was ook.. Mocht ik nog eens terug gaan.

Voor de rest van de dag deed ik het kalm aan. Ik keek naar een aflevering van Jersey Shore en heb daarna wat gewerkt aan mijn album. Ik ben op het idee gekomen om mijn blogs uit te printen en die in mijn boek te plakken. Ik had geen idee dat ik al zoveel geschreven had! Oeps?

Ik ben nu bezig met mijn blog over mijn eerste week hier. Het lijk ondertussen echt al eeuwen geleden. Het doet wel deugd om alles nog eens te kunnen herlezen. Het helpt trouwens ook om de dingen wat in perspectief te kunnen zetten. In die blog vertel ik trouwens ook over de verrassing die ik had voor mijn zus, namelijk haar eigen Blues Clues. Ondertussen heeft ze al haar deelopdrachten opgelost en heeft ze haar verrassing gevonden. Lien moest dus verschillende opdrachten uitvoeren en na mijn goedkeuren kreeg ze steeds nieuwe hints. Opdrachten zoals: maak een zelfportret, maak een foto van jezelf op een openbare plaats met twee verschillende schoenen en speel een scene uit Friends na. Als ultieme cadeau had ik een doos verstopt met daar allemaal mini – cadeautjes in. Naar haar eigen zeggen was ze er blij mee, dus ik ook content. Zo, op deze manier zijn jullie ook weer up to date.

Ik heb mij wel even laten gaan gisteren, ik ben tot een stuk in de nacht doorgegaan met mijn album. *Schaam schaam* Nee, niet gaan feesten tot een uur in de nacht, maar knippen en plakken. [FML]
Uiteindelijk waren mijn creatieve vibes uitgewerkt, maar was ik nog steeds klaarwakker. Ik heb dan maar een filmpje opgezet en heb gekeken tot mijn computer uitviel.

Deze morgen werd ik wakker met een facebook bericht dat de meters bij mij thuis waren, in België wel te verstaan. Ze vroegen of ik niet op skype kwam, spijtig genoeg waren ze al weg tegen dat ik het bericht had gezien. Dan maar even met de mama praten en nog wat uitleg vragen over het stoofvlees. Daarna was het hup in de douche en hup naar de winkel. Nog een beetje werken en om 6u ben ik begonnen aan het stoofvlees.

Ondertussen hebben we al gedaan met eten en ik moet zeggen: het was lekker! Ik ben zo ongelofelijk trots! Mijn kotgenoten leken het ook lekker te vinden! Ik dacht dat ik gek ging worden, serieus. Chaos in de keuken tot en met. Daar stond ik dat met mijn computer [Ik had Jeroen Meus opgezet, voor wat extra tips], mijn kookboek en het recept van mama. Teveel informatie…
Om iets na 8 was alles klaar, samen met de OVENheerlijke frietjes (Flauw grapje, ik kon het mij niet laten). Uiteindelijk waren alle kommen leeg, dus dat zegt genoeg.

Girls night was a succes! Ik denk weld at één van de jongens ietwat boos is. We zijn op dit moment maar met 5 in huis, aangezien de andere jongen weer verdwenen is. Hij keek toch maar raar als hij binnen kwam + riep van boven "Girl, can you shut the door please" > op een iets wat leek op een geïrriteerde toon. Het was zeker niet de bedoeling om hem te isoleren, de originele planning was een meisjesavond + ik had toch niet genoeg eten. Misschien dat ik mij nu wel een beetje schuldig voel… Het kan ook de vermoeidheid zijn.

Om nog een beetje verder te gaan op mijn kotgenoten. Ik vertelde al eerder over het takenbord, wel daarjuist was het tijd om de taken te veranderen. Iedere zondag wordt er een nieuw schema opgehangen. Nu zagen we dat Lost Boy ( Een naam die ik juist verzonnen heb, aangezien hij altijd verdwijnt) extra taken bij hem had geschreven. Gewoon om met het takenbord te lachen volgens mij. Taken zoals: de planten water geven, ook al hebben we maar 1 plant. Persoonlijk vond ik het grappig.. De 2 meisjes niet zo. Ach ja..

Deze week was het de eerste keer dat ik echt gefrustreerd was ivm de jongens. Één van hen had al 2 dagen lang was in het wasmachine zitten. Ik moest dringend mijn was doen, want ik had bijna niets meer over. (Ja, ik weet het.. Eigen fout). Dus ik ging op zijn deur kloppen. Ik wist dat hij er was, want ik hoor hem door de badkamermuur heen hoesten. Ik klop, wacht en hoor niets. Ik klop nog eens, weer niets. Ik ga weg en in dit huis hoor je dat want alles kraakt hier en ik hoor hem hoesten. Boos dat ik was, mij zo negeren! [WTF] Ik had geen zin om er aan te beginnen, dus ging terug naar mijn kamer. Later zat de was er nog steeds in. Ik dacht bij mezelf, ik ga echt niet blijven wachten + ik heb geprobeerd om het te vragen. Dus ik heb de was eruit getrokken, de mijne erin gestoken en ben naar de winkel gegaan. ( Dit was gisteren). Tegen dat ik terug was van de winkel was mijn was gedaan en zaten zijn kleren nog altijd in mijn wasmand. Niemand was ze dus komen halen, terwijl je het duidelijk hoort als de wasmachine opstaat. Ik heb zijn was er dan terug ingeduwd en ben die van mij gaan omhoog hangen. Dat krijg je dan met je nonchalantheid. Nog zoiets (ja, dit is de plaats waar ik mijn frustraties uit) Hij vindt het niet nodig iets deftig op te bergen wat betreft eten. In de keuken staat een leeg blikje tomatenpuree, dat hij vorige week gebruikt heeft, waarvan ik het vertik op te ruimen. In zijn koelkast staat een halve kip, met daarover gewoon een bord. Daarnaast nog een bord met weet ik wat onder. Zijn deel zit vol, dus propt hij nu de kleine frigo van mij en het meisje uit Frankrijk vol. Nu ook deze vol zit, laat hij zijn dingen gewoon op tafel staan. Dus nu staat er een half opgegeten kip op tafel, sinds gisteren. In een keuken die vol zit met schimmel = jak! Geen wonder dat hij altijd moet hoesten! Eigenlijk ben ik verkeerd, die kip zit ondertussen in een kookpot, met bot en al om er iets van te maken (vraag me niet wat) Die kip stond al te koken toen ik begon aan mijn stoofvlees en staat nu nog altijd te broebelen. Ik vraag me af of hij dit nog weet? Mannen.. Wat moet je ermee? (Ik besef dat dit een veralgemening is en wil daarom mijn excuses aanbieden aan alle degelijke mannen op deze planeet)

Ik denk dat het tijd wordt dat ik ga slapen, ik begin steeds meer en meer onzin uit te kramen!

Om te eindigen nog het liedje van de dag! From The Band Who Rocked My World



Toedels smoedels poedels met een sjoeke op hun kop!

xx