Hello pieps!
Mijn laaste blogbericht eindigde met mezelf in de hoofdrol die een taart probeerde te bakken. Wel nu, ze is mislukt!
Ik was mega teleurgesteld. Mijn basistaart was wel gelukt en zelfs lekker! Ik heb er een stukje van gegeten toen ze uit de oven kwam. De Poolse ganache heeft ze om zeep geholpen denk ik, mijn taart was steenhard…Echt niet normaal.
Ik had echt uitgekeken naar een stuk taart, dus probeerde ik mijn zinnen wat te verzetten met een filmpje. Ik besloot naar abduction te kijken. Het werd er niet beter op, wat een slechte film! Ik ging dus over naar mijn laatste optie: gaan slapen. Gelukkig is er daar niets misgegaan… Kort voor de middag werd ik terug wakker. Ik verschoot ervan hoe laat het was, blijkbaar had ik mijn slaap echt wel nodig.
Na de middag zat ik samen met mijn stagementor en Thoby. Even een stand van zaken op maken. We besloten dat het beter was dat ik deze week niet meer terugkeerde naar stage. De pijn in mijn rug was dragelijk, maar op een playground weet je nooit. Stel dat één van de kinderen ineens op mij sprong…
Thoby voelde zich schuldig omdat ik voor hem speciaal naar The Venture was gekomen en zette mij daarom thuis af. Dat vond ik echt super lief. Hij zei ook nog dat mijn mama zich geen zorgen meer moest maken, dat hij dat wel in haar plaats zou doen. Toch grappig hoe ze hier inzitten met mij.
Die dag kreeg ik ook slecht nieuws, droevig nieuws eigenlijk. De studente die ik een paar blogs geleden vermeldde haar man is overleden. Zij is diegene die werkt, stage loop, naar school gaat en een kindje heeft. Ze was op weekend in Duitsland en kon haar man niet bereiken. Bleek dat hij overleden was. Hij was op dat moment op hun zoontje aan het letten, dus ze weten niet hoe lang hij al dood was voor ze hem vonden. Hun zoontje is nog maar vier, dus had nog niet het besef om iemand te bellen. Dat nieuws sloeg echt in als een bom. Ik hoorde het nieuws van mijn stagementor, zij waren eerder in de week al op de hoogte gebracht. Terug op mijn kot was ze online op facebook, waar ze mij zelf het nieuws vertelde. Volgens mij is nog niet alles ingezonken, dit kan nog een tijdje duren. What's wrong with this World, why all this pain? It makes me wonder…
Vrijdag was ik sowieso thuis geweest en ik had een dagje "ontdek Wrexham" gepland. Veel heb ik die dag niet ontdekt, eigenlijk alleen de winkel. Ik zal het een andere keer moeten doen denk ik. In de winkel was er echt super veel volk, niet normaal. Daarnaast had ik de meest babbelgrage kassier! Hij bleef echt maar babbelen en vragen stellen. Zelfs al stonden er nog 10 mensen achter mij. Nope, hij was niet te houden…
Ik denk dat ik mij een beetje overdaan heb met mijn boodschappen, want mijn rug begon terug pijn te doen. Hopelijk heb ik mijn lesje geleerd. Terug thuis heb ik wat aan MAB gewerkt, het was tijd dat ik de zaken wat op orde kreeg. Buiten alle verwachtingen ging het goed vooruit. 's Avonds werd ik aangesproken door één van mijn kotgenoten over het busongeval. Ook hier is het groot nieuws.
Ik besloot naar een film te kijken en kroop daarna in mijn bed. Aan een stuk door sliep ik tot de volgende (late) morgen. Na het ontbijt werd er op mijn deur geklopt of ik niet mee naar de film wou gaan. Ik dacht waarom ook niet. We gingen naar John Carter kijken. Niet mijn eerste keuze, maar uiteindelijk was het een hele goede film. De lichten gingen aan en daar kwam de commentaar. Alle kleine details en fouten hadden ze opgemerkt! Ik vraag mij af of het nog leuk is om naar de film te gaan als je altijd op die kleine dingen moet letten.
Terwijl we aan het wachten waren op iemand op mijn kotgenoot die naar toilet ging, was ik met de andere de affiche van Battleship aan het bekijken. Zij maakte een opmerking over een film die gebaseerd is op een spelletje, ik maakte er één op het feit dat Rihanna er in meedoet. Waarop de vraag kwam: 'in welke films speelt zij normaal misschien?'. Ik bekeek haar en zei dat ze een zangeres was. Gevolgd door de vraag of ze niet wist wie Rihanna was. Uiteindelijk bleek dat geen van beide al van Rihanna had gehoord. Ben ik de enige die dat raar vind? Of ben ik gewoon gebrainwashed door de MTV?
Na de film was het tijd om nog wat schoolwerk te verzetten. Als beloning voor mezelf werkte ik daarna wat verder aan mijn Wreck This Journal. Het is een boekje met allemaal opdrachten om je creatief even helemaal te kunnen laten gaan. Nadat ik wat resultaten op youtube had gezien was ik helemaal verkocht. Dat wou ik ook! Dus ik heb er mij eentje aangeschaft en ben er ondertussen al goed in begonnen.
Verder werd ik ook contant afgeleid door de smurfen op Facebook. Dat is ook een verslaving op zich. Dat en The sims. Serieus, ik ben gisterenavond wakker geworden omdat ik een idee had om mijn huis op The Sims in te richten. Toen besefte ik dat ik een probleem heb…
Gisteren (zaterdag) speelde het Welshe rugbyteam. Je had de mensen hier moeten zien! Allemaal in rode shirts, de pubs zaten helemaal vol.. Nog nooit heb ik zoiets gezien, zoveel samenhorigheid. Heel Wrexham leek op stelten te staan!
Vandaag heb ik het rustig aan gedaan. Nog wat (proberen) werken voor school. Wat tevergeefs bleek te zijn, aangezien in constant afgeleid was. Het was mijn dagje niet vandaag. Ik ging zelf koken,maar dat is er ook niet van gekomen. Ik ben dan maar Chinees gaan halen. Ach ja, morgen beter zeker?
Groetjes!
Elke
Het liedje / Video van de dag, om de Welshe trots een beetje te schetsen:
http://www.youtube.com/watch?v=b-iiTK_HSqI&feature=BFa&list=LLrecyG6Wy1N5oqnT-H5AtJw&lf=mh_lolz
Of deze schattige meisjes:
http://www.youtube.com/watch?v=cCgrEhIovaM&feature=BFa&list=LLrecyG6Wy1N5oqnT-H5AtJw&lf=mh_lolz
Geen opmerkingen:
Een reactie posten