Mama do the hump!

Goeiemorgen België!
Het is hier nu vrijdag 4 mei en ik ben eindelijk uit mijn bed getuimeld. De laatste dagen lijkt mijn ritme helemaal verstoord! Ik kan 's avonds de slaap niet vatten, dus blijf lang wakker, met als gevolg dat ik bijna tot een stuk in de middag slaap. Vandaag is het niet zo extreem, dit heeft ook te maken met het feit dat ik straks naar stage moet. 

Normaal moest ik maar om 2uur in The Venture zijn, maar dit is nu veranderd. Op woensdag hadden we namelijk bezoek van enkele mensen van Communities First. Omdat ik heel dat systeem nog niet snap heb ik een afspraak met iemand die op The Venture werkt. Zij gaat mij vandaag wat basisinformatie geven, zodat ik op z'n minst toch al kan doen alsof ik weet wat er allemaal aan de gang is. Alles op z'n tijd natuurlijk, laten we beginnen met waar ik ben gestopt: vorige week vrijdag.
Mijn doelstelling vorige week was om sneller een blog-update te maken, aangezien die van mij altijd mega lang lijken te zijn. Ik denk dat ik kan concluderen dat ik niet in mijn doel geslaagd ben. Mijn excuses daarvoor, ik zal het deze week nog eens proberen! 

Dus: vorige week vrijdag. Ik heb uiteindelijk dan toch nog de motivatie gevonden om iets te doen. Een keer ik uit bed ben is dat niets, het is gewoon het beginnen dat voor mij moeilijk blijkt te zijn. Ik heb mij dus rechtgezet en heb mij een warme douche genomen. Nadien ben ik de stad in geweest en heb mij een super cool magazine gekocht. Je kan er iemand mee doodkloppen denk ik! Garbage heet het. Het klinkt niet echt veelbelovend, maar dat is het wel. Vanuit de winkelstraat ben ik naar de supermarkt geweest. Op die manier had ik dat ook al achter de rug. Ik voelde mij precies weer een ezel: sleuren maar! Terug op mijn kot heb ik alles op z'n plaats gezet en heb ik mezelf beloond met een aflevering van Downton Abbey. Ik ben echt verslaafd aan die serie en te denken dat ik er eerst niet naar wou kijken. Ondertussen heb ik beide seizoenen gezien en moet ik geduldig afwachten tot het derde. Ik denk wel dat het pas volgend jaar uitkomt, dus ik zal nog heel veel geduld moeten hebben. 

Nadien heb ik nog wat gewerkt voor school en heb ik geprobeerd om nog zoveel mogelijk te doen. Mijn geheugen laat me hier wat in de steek. Ik heb dus geen idee of ik veel gedaan heb, maar ik vermoed dat het toch iets geweest zal zijn. Toen ik terug beneden kwam vond ik een briefje op de tafel. Blijkbaar was er iemand langs geweest om het lek in mijn kamer te maken. Ik wist niet over welk lek ze het hadden, dus ik was wel een beetje verbaasd. Mijn mannelijke kotgenoot had de deur opengedaan, maar hij had ze niet in mijn kamer gelaten, omdat ik er niet was. Hij had een nummer achtergelaten, maar toen ik deze probeerde te bellen bleek het nummer niet te werken. Ik heb dan een mailtje gestuurd naar mijn kotmadam om te zien of zij een nummer had / kon bellen. 

Had ik trouwens al verteld dat ik een gigantische spin in mijn kookpot had gevonden? Ieuwww….
Ik wou eten maken en haalde mijn pot uit de kast en daar zat ze! Eikes! Ik wou ze buiten zetten, maar het regende echt super hard, dus ik had ook niet veel zin om buiten te staan wachten tot ze eruit kwam. Ik heb dan maar een deksel op die pot gezet en heb mij een andere genomen. Ik ben echt super bang van spinnen, voor diegene die het nog niet wisten: het is eruit. En met super bang bedoel ik: paniekaanval, niet meer kunnen bewegen bang! Ik verschoot ervan dat ik de pot niet gewoon op de grond heb gegooid. Ik ben deze keer nog tamelijk kalm gebleven. Uiteindelijk heb ik aan het lief van mijn Franse kotgenoot gevraagd om mij te helpen. Hij was de eerste die ik zag, ocharme die jongen. Alhoewel: hij heeft mij wel een preek gegeven: 'Do you not care for its life?'. Ik heb gewoon eens gelachen en hem zijn gang laten gaan. Uiteindelijk heeft hij het afgehandeld, dus heb ik eigenlijk het recht niet om te klagen. Tot slot heb ik mijn kookpot eens uitgewassen met Detol. Stel u voor dat die daar eitjes in had gelegd en ik zou die opeten. Brrr, ik krijg kou van de gedachte alleen al. 

Op zaterdag had ik mij voorgenomen op iets vroeger op te staan om alvast mijn avondeten al klaar te maken. Dit is niet gelukt, aangezien ik weer niet uit mijn bed geraakte. Op naar stage dan maar! Ik werd opgepikt door één van mijn collega's, dus moest ik niet stappen. Zij vertelde mij dat The Venture wat materiaal gedoneerd had gekregen, waaronder het materiaal om een ballenbad te maken. Het klonk alleszins al spannend. 

Het weer zat heel goed mee, wat volgens mij maakte dat de kinderen in een goeie bui waren. We waren nog niet lang open of we begonnen het ballenbad al op te stellen. Een paar van de kinderen / jongeren hielpen mee, wat het werk wel heel wat sneller deed gaan. Toen het ballenbad af was lieten de kinderen zich volledig gaan. Ze sprongen van een verhoog in het bad en deden allerlei truckjes. Op een gegeven moment nam één van de medewerkers wat foto's. Zij heeft deze nodig om aan te tonen wat er allemaal gebeurt op The Venture, om op die manier meer subsidiëring te krijgen. 

Één van de meisjes merkte op dat ze graag een foto wou nemen van haar zus terwijl die in de lucht sprong. Ik was net met mijn gsm bezig, dus vroeg ze of ze die van mijn mocht gebruiken. In eerste instantie had ik daar niets op tegen, dus gaf ik haar mijn gsm. Er zijn echt een paar grappige foto's getrokken! Alles ging ook goed, ze toonde respect voor mijn telefoon, dus ze mocht er van mij zeker nog mee werken. Dat was tot ze ineens ermee aan de haal ging. Samen met een ander meisje, die haar leek aan te moedigen om weg te lopen. Ik wist dat ze sowieso veel sneller gingen zijn als mij, dus weigerde ik om achter hun te lopen. Ik heb hun namen 1x geroepen, maar er leek geen stoppen aan. Na 5 minuten zag ik ze staan bij het voetbalveld. Ik liep rustig naar hen toe en deze keer bleven ze staan. Ze zei dat ze een spelletje had gevonden en dat ze dit graag wou spelen. Ik vertelde haar dat ik het niet acceptabel vond dat ze met mijn spullen wegliep. Ik vertelde haar dat ze op mijn gsm mocht spelen, als ze dit eerst aan mij vroeg en bij mij bleef terwijl ze erop speelde. Ze bood haar excuses aan en ging met mij mee bij het vuur zitten. Daar heeft ze nog een lange tijd op mijn gsm gespeeld. 

Ik heb er geen spijt van dat ik haar mijn gsm heb laten gebruiken, aangezien het enkele leuke momenten heeft opgebracht. Daarnaast denk ik ook dat haar heb kunnen aansturen om in de toekomst ander gedrag te stellen. Nu weet ze dat als ze mijn gsm wilt dat ze dit eerst moet vragen en er dus niet zomaar mee weglopen. Ik hoop dat ze deze positieve lijn blijft doortrekken. 

Nadat de kinderen zich hadden uitgeleefd in het ballenbad werden de ballen voor iets anders gebruikt: om naar elkaar te gooien. Die dingen kwamen echt nog hard aan hoor! Een nieuw spel werd gelanceerd: Hide and seek ball tagg. Je moest je dus verstoppen en als je gevonden werd moest je getikt worden, met de bal. Lees: naar elkaar gooien. Het duurde niet lang of heel de playground lag vol ballen. Verder werd er die dag terug een mozaïek tafel op gesteld, zodat de jongeren verder konden werken aan hun kunstwerkjes. Er werd mij gevraagde een oogje in het zeil te houden. Er was een meisje aan een werkje bezig, dus besloot ik om wat bij haar te blijven. 

Ik moet wel nog wat vertellen over dit meisje. Ik heb namelijk heel wat moeite met haar gedrag, met dat van haar en haar tweelingzus. Ik kan eerlijk zeggen dat ik met hun nog geen positieve ervaring heb gehad. Zij zijn kampioen in het pushen van mijn grenzen. En om helemaal eerlijk te zijn zou ik ze liever uit de weg gaan. Toch als (bijna) professionele bachelor in de Orthopedagogie kan ik zoiets niet maken. Ik heb dus al verschillende manieren geprobeerd om toch eens die positieve reactie te krijgen. Mijn eerste uitdaging hier was bij haar blijven staan. Haar het tempo laten bepalen en zien waar we daarmee geraakten. Dit leek goed te gaan. Zij werkte verder en begon wat stukjes tegel die op de grond waren gevallen op te rapen. Op de grond vond ik een oogje, ik legde het naast haar neer en vroeg of ze dit niet wou. Ze leek het interessant te vinden, maar toen ze zag dat het van mij kwam wierp ze het gewoon weg. Ik liet het over mij gaan en ging gewoon verder met opruimen.
Daarna moest ik echt dringend naar toilet. Dus wou ik naar binnen gaan, maar enkele meisjes blokkeerden de ingang. Waaronder de 2^de helft van de tweeling. Ik dacht: deze strijd ga ik niet aan. Dus zei ik hen dat ik gewoon de andere deur zou nemen. Nu ik toch een sleutel heb, kan ik er maar beter gebruik van maken. Dit had ik beter niet gezegd, ik was nog maar halverwege naar de deur of ze stormden op mij af. De deur bleek los te zijn, dus kon ik snel naar binnen. Ik heb mij echt met mijn volle gewicht tegen de deur moeten zetten, gewoon om ze buiten te houden tot ik de deur kon vastdraaien. Wat een strijd… Toen ik de gang inliep zag ik ze allemaal staan voor de ruit van de eerste deur. Ik kon het mij echt niet laten en heb een vreugde/ in your face dansje gedaan. Heel kinderachtig.. Ik weet het! 

Binnen werd er thee voor iedereen gemaakt. Ik nam een plateau vol thee meer naar buiten waar de 2^de helft van de tweeling mij aan het opwachten was. Ik nam een kopje en wou net drinken toen zij zei: That's not yours, waarop ze mij de beker wou afnemen. Ik zei dat het wel die van mij was, omdat niemand in The Venture thee drinkt zonder melk en deze was zonder melk. Haar gezicht was echt geld waard. Ze heeft haar gewoon omgedraaid en is weg gestapt. 

Ondertussen leken de kinderen wat nieuw speelgoed te hebben gevonden: een soort van plastic buizen. Hiermee sloegen ze op elkaar. Nadat ik mijn thee had opgedronken deed ik mee. Het was echt een gevecht, zeker als ze u met twee bestormen. Er was eentje bij en die kwam altijd schreeuwend op mij af, echt grappig om te zien. Uiteindelijk kreeg ik een buis tegen mijn pink, wat echt verschrikkelijk veel pijn deed. Gelukkig hielden ze dan op met het slaan en hielden we een wapenstilstand rond het vuur. De jongen die schreeuwend op mij afkwam had blijkbaar een paar vragen voor mij. Echt alles wou hij weten, ik welke straat ik woon in België, hoe mijn dorp heet,… Hij leerde mij tellen in het Welsh en ik hem in het Nederlands. Het lukt mij nog om tot vijf te tellen trouwens! Tot tien was te moeilijk. 

Hij noemt mij trouwens Adelke, Elke is blijkbaar te moeilijk. Daarom vroeg hij of hij mij geen andere naam kon geven. Ik vertelde dat mijn naam in het Engels Every betekende, waardoor hij mij vanaf nu zo gaat noemen. Uiteindelijk bleek dat ook andere kinderen wat Nederlandse woorden wouden leren. Zo leerde ik één van de meisjes het woord lievenheersbeestje en nog wat andere meisjes het woord visfoef. Vraag me niet waarom, maar dit wouden perse weten hoe je FishFanny in het Nederlands zei. Ik wou het hun wel eens horen uitspreken, wat echt mega grappig was. 

Nadien leek ik een hyper moment te hebben. I went a bit crazy! Zo wou een van de jongens een massage. Ik deed dit, maar wel met een gekke stem. Ik deed alsof ik een Chinese dame was, die eigenlijk totaal niet chinees klonk. Nadien was ik een Franse dame. Ik weet niet juist wat ik allemaal heb gezegd, maar het zal wel op niet veel geslaan hebben. Het was wel leuk om zo eens even gek te kunnen doen. Helemaal los gaan. Nadien heb ik nog met hem een dansje gedaan en toen was het tijd om naar huis te gaan.
Terug op mijn kot heb ik spaghetti gemaakt, om daarna met mijn mama te skypen. Het was echt een leuk gesprek (waarvoor dank mama!) Ik was wel nog altijd steeds hyper! Dus waarschijnlijk dat ik ook wat rare dingen gezegd heb. Nadien had ik nog een movie night met mijn kotgenoten. We hebben naar The hulk gekeken. Tijdens de pauze ging één van hen twee naar beneden om wat popcorn te halen. Daar merkte ze op dat de keukendeur was afgebroken. Ze kwam naar boven gestormd om ons te laten weten dat onze mannelijke kotgenoot de branddeur had afgebroken. Ze leek echt overstuur. Dan deed ze iets wat ik niet had verwacht: ze ging de confrontatie aan. Ze ging op zijn deur kloppen en vragen waarom hij het gedaan had. Blijkbaar was hij het beu dat mensen met de deur sloegen. 

Ik kon hen horen roepen tegen elkaar, een beetje overdreven als je het mij vraagt. Terug binnengekomen werd er een klaagzang afgestoken. Hoe slecht hij wel was en blablabla.. Hoe alles wat fout gaat in het huis zijn fout is… Zo slecht is diene jongen nu ook niet hoor! Oké, een half uur ervoor had hij nog tegen mij geroepen. Serieus, als een caveman stormde hij zijn kamer uit om te roepen dat het licht in de gang moest aanblijven. Ik wist echt niet wat er gebeurde, dus bekeek ik hem en zei dat ik niet aan het licht was aangeweest. Not you then: zei hij. Waarop hij zijn deur terug toesloeg. Nog steeds zoveel frustraties om een dom licht.. Crazy people! 

Op dat moment had ik er een beetje genoeg van. Ik ben gaan slapen, ik had efkes genoeg van hun "gekreft". Het is erg om te zeggen: ik kon het gewoon niet meer opbrengen om er naar te luisteren. Uiteindelijk heeft onze kotmadam een kwade mail naar iedereen gestuurd en heeft hij de deur er terug ingezet.
Op zondag had ik niet echt een productieve dag. Kort na de middag werd er op mijn deur geklopt. Of ik niet mee wou gaan naar de stad om te lunchen en daarna naar de cinema te gaan. Ik had het gevoel dat er vandaag toch niet veel ging uitkomen, dus ging ik maar mee. Het was echt super koud buiten! Regenen, wind en een ijzige kou. Ik was echt blij dat ik niet op The Venture moest zijn vandaag! Uiteindelijk zijn we dan helemaal doorweekt naar Subways geweest en zijn we daarna naar The Avengers gaan kijken. Ik kende de personages niet zo goed, zeker niet als je mijn kennis vergelijkt met die van hun. In het begin zat ik dus met veel vragen, maar uiteindelijk was het echt nog een goeie film. Zeker de one-liners waren fantastisch + Thor was jummie jummie. 

Terug thuis heb ik de overschotten van mijn spaghetti opgegeten en heb ik wat aan mijn paper gewerkt. Daarna heb ik mijn kamer proberen opruimen, wat totaal niet gelukt is en ben ik maar gewoon gaan slapen. Nutteloze dag dus… 

De trend van nutteloosheid leekt zich voort te zetten op maandag. Ik stond op, had ontbijt en ging mij wassen. Daarna wou ik wat werken voor school. Mijn paper voor de school hier moet bijna binnen en ik kreeg een paniekaanval omdat het niet lukte. Mijn papers zijn af, alleen mezelf verbeteren lukt niet. Een noodbericht aan Annelies bracht de oplossing: haar Engelse tante ging hem eens nalezen. Hulp was nabij!
Daarna ging ik naar beneden, boterhammetjes eten. Plots werd er op de deur geklopt. 2 mannen in werkkledij die vroegen naar Elki. Zij kwamen dus mijn lek maken. Ik bood mijn excuses aan voor de manier waarop mijn kamer erbij lag, want het was echt verschrikkelijk! Kleren en rommel overal, het was echt erg. Zij leken het precies niet erg te vinden. Uiteindelijk bleek het over die twee vochtplekken te gaan die ik in mijn kamer heb. Blijkbaar zit er een lek in het dak, dat er voor zorgt dat ik die plekken heb op mijn muur. Vandaag hebben ze het lek gemaakt en volgende week komen ze terug om die twee plekken uit te drogen.
Nadien heb ik nog gewerkt voor school. In begin leek het wat op gang te komen, maar het duurde niet lang. Ik had afleiding nodig, dus ging ik samen met mijn kotgenoten mee naar de winkel. Ik kreeg van hun dan een uitnodiging voor Stir Fry, dus ik hoefde niet te koken! Na het eten dacht k nog wat te werken voor school, maar werd opnieuw afgeleid. Nu door het spelletje Pottermore. Die avond heb ik nog samen met mijn kotgenoten boter koekjes gemaakt en ze waren super lekker! Ik denk dat ik door de suiker wat opgefokt was, want ik heb mijn roze doos erbij genomen en al mijn resterende briefjes eruit gehaald. Nu heb ik dus al mijn briefjes gelezen! Ik moet ze wel nog ophangen. 

Dus verwacht jullie binnenkort maar aan een volledige wall of luv + een stand van zaken ;D
Op dinsdag had ik mij voorgenomen om vroeg op te staan en nog wat extra werk te verzetten. Zoals jullie al doorhebben gaat het niet goed met mijn voornemens, en deze keer was het ook niet anders. Ik kon het niet opbrengen om uit mijn bed te komen. Uiteindelijk ben ik er na de middag dan toch uitgekomen, heb ik mij een douche genomen en ben ik daarna de stad in getrokken. Het was tijd voor een paar regenbotten! De regen viel terug met bakken uit de lucht en mijn schoenen konden het echt niet meer aan! De mevrouw achter de kassa was echt super vriendelijk. Ze vroeg of ik de botten kocht voor het weer nu of voor de festivals deze zomer. Dan vroeg ze of ik naar festivals ging en zo ja dewelke. Toen ik zei dat ik van België was en dat ik daar de festivals ging doen wenste ze mij veel plezier toe, ook al twijfelde ze er niet aan dat ik deze ging hebben. 

Nadien ging ik naar Asda. In eerste instantie om wat te schuilen voor de regen en aangezien ik daar nog nooit was binnengeweest, dacht ik dat het wel eens tijd ging worden. Ik vond daar de meest schattige pyjama van Tinkerbell, wat mijn motivatie terug naar omhoog bracht. Eenmaal terug op mijn kot was ik up and about en dat voelde ik wel. 1X ik in gang schiet lukt het wel, dus ik heb een groot stuk voor eindwerk afgekregen. Als avondeten maakte ik Pasta alla carbonada. Dit had ik nog niet geprobeerd, maar uiteindelijk was het wel nog lekker! Vervolgens was het tijd voor een nieuwe state of mind en besloot ik mijn kamer op te ruimen, het was tijd. Als beloning hielt ik een chocoladefondue festijn met mijn kotgenoten, waarna ik helemaal hyper tot nog een stuk in de nacht heb doorgewerkt. 

Ik had deze week een gesprek met Gina op facebook. Zij deed mij beseffen dat mijn tijd hier in Wales tot een einde aan het komen is en dat deed toch iets met mij. Ik heb een lijstje opgesteld met al de dingen die ik nog wil doen terwijl ik hier ben. (vb. Een traditional Sunday dinner maken, Cardiff gaan bezoeken en eens alleen naar de cinema gaan). 

Op woensdag werd ik laat wakker, aangezien ik zo laat was gaan slapen. Ik moest om 12u op stage zijn, dus moest wel op tijd vertrekken. Ik heb mij snel een douche genomen en mijn boterhammen klaargemaakt. Ik kwam buiten en nu scheen de zon! Woehoe! Het was dus een gezellige tocht naar The Venture. Ik kom aan en twee van mijn mannelijke collega's zaten in de gang op een stoel, naast hen zat een man die vaak eens een bezoekje komt brengen. 

Ik kom de deur nog maar binnen of hij begroet mij al: Hey big girl, big girls don't cry. Ik dacht echt what the fuck! De twee collega's deden gezellig mee, daar stond ik dan. Daarna zij hij dat ik fit was en onklopbaar. Dan heb ik echt moeten lachen ze. Hebben ze nog wat zitten zeveren tegen mij, tot het tijd was voor de Staff meeting. Vandaag was het een korte samenkomst, aangezien er bezoekers kwamen. Nadien heb ik geholpen met het opruimen van de playground en mocht ik mee op de kennismakingstour. De oprichter van The Venture ging namelijk uitleg geven aan de bezoekers en ik mocht mee. Toen één van de dames te weten kwam dat ik van België was en hier als student stage liep heeft ze mij eens vastgepakt en gezegd dat ik dapper was. Ik denk dat het goede weer zijn uitwerking heeft op de mensen hier!
Nadien stond ik op de playground, waar de plastic buizen terug werden uitgehaald. Ik heb echt een paar kloppen moeten ontwijken, niet normaal! Om vijf uur moest ik naar binnen om met mijn stagementor om mijn MAB-project te bespreken. Zondag beginnen we ermee! Spannend! 

Toen ik terug buiten kwam waren de buizen verdwenen, maar werd er met plastic balletjes gesmeten. Ik heb er echt een tegen mijn lip gekregen en eentje recht in mijn gezicht. Pijnlijk! Nadien leek het wat mis te gaan op de playground. Girlsgroup had een actieve avond gepland en ze gingen een soort van netbal spelen. De jongens leken jaloers te zijn, omdat zij niet mee mochten doen en besloten het spel te saboteren. Het heeft een hele tijd geduurd voor ze ermee ophielen, wat hun spel helemaal uit elkaar heeft doen vallen. Nadien werd er nog wat gebabbeld en was het tijd om naar huis te gaan. Het was een hele rustige klare avond, leuk dus om zo naar huis te wandelen. Op mijn kot kreeg ik terug een energiekick en heb ik tot 3uur nog wat doorgewerkt voor school. 

Op donderdag geraakte ik eindelijk uit mijn bed, om daarna een skypegesprek te hebben met Paul Thys. We gingen eens bekijken hoe mijn proces verliep. Nadien ben ik naar de winkel geweest en heb ik de keuken opgeruimd. Er stond echt een berg afwas en ik kon er echt niet meer naar zien! Verder heb ik nog wat gewerkt voor school en naar een nieuwe serie gekeken: Sherlock. Een moderne aanpassing van het verhaal, echt super nice! Sinds ik hier ben heb ik al meer nieuwe series ontdenkt, niet normaal. Zo verliep mijn donderdag eigenlijk, niet echt iets speciaal.

Op vrijdag moest ik om 12uur op The Venture zijn. Onderweg naar daar ben ik nog gestopt voor mijn lunch. Er is een cafétje in de stad en hun eten ziet er altijd lekker uit. Ik besloot er dan maar eens binnen te gaan en kocht mij een bacon and egg barn. Super lekker! 

Normaal moest ik maar om 2u op The Venture zijn, maar ik had een extra "bijeenkomst" met iemand die wat meer afweet over Communities First. Omdat ik mee op die rondleiding was geweest vonden ze dat ik wat meer achtergrond moest hebben over deze organisatie. Normaal ging het twee uur duren, maar het was op een half uurtje al gedaan. Ik had de avond ervoor al wat informatie opgezocht, omdat ik niet helemaal ignorant wou zijn. Daardoor wist ik het meeste al. Ik heb mij dan in de vergaderkamer gezet en daar dan wat gewerkt voor school. Gelukkig had ik mijn laptop mee. Om vier uur stond ik op de playground. Waar er gevraagd werd of ik koffie / thee wou maken. Mijn thee was gelukt, maar mijn koffie daarentegen was veel te staf. Hij was zo slecht dat ze hem hebben moeten wegkappen. Oeps! Ik zij dat ik de volgende keer beter mijn best ging doen. Gelukkig konden ze er nog mee lachen. 

Nadien heb ik enkele wriggies gegeven. Blijkbaar was één van de mama' er niet gerust in, dus vanaf vandaag mag ik het bij haar dochter niet meer doen of toch niet zo hoog. Ik ging terug bij het vuur zitten, waar enkele van de meisjes besloten om de een verkiezing te houden: de meest lelijke staff. Ik heb gewonnen in de jongenscategorie! Woehoe number one! Ik heb hen wat voor de gek gehouden. Dus omdat ik op de eerste plaats stond deed ik alsof ik mega blij was, ik had namelijk gewonnen. Dus gaven ze mij een lager nummer. Op den duur stond ik op de 10 miljoenste plaats = I'm pretty. Dat leken ze wel niet te snappen, dat hoe lager ik stond hoe minder lelijk ik werd. Na een half uur hebben ze het opgegeven, volgens mij hadden ze het nog altijd niet door. 

De 2^de helft van de tweeling vond het daarna ook nodig om op te merken hoe lelijk mijn neus wel was. Ik heb haar geantwoord dat ze gelijk had en toen wist ze precies niet meer wat te zeggen. Ze heeft niets meer gezegd toen. Voor de rest van de avond heb ik met de andere collega's wat staan babbelen rond het vuur. Veel kinderen waren er niet. We hebben wel wat afgelachen, blijkbaar begin ik Cheeky te worden.
Voor de rest heb ik ook de boyfriend ontmoet van één van de meisjes. Ik heb haar al eens vermeld denk ik. Het is het meisje dat ouder is dan mij, maar op een cognitief niveau wat lager zit. Zij verkeert nu met een jongen van 24. Ik was echt super benieuwd en ze heeft hem speciaal laten afkomen zodat ik hem kon zien. Lief hé! Het was niet echt mijne stijl, maar als zij ermee gelukkig is!
De avond eindigde wel wat in mineur. Een paar jongens gedroegen zich echt lastig. Ze sprongen over het vuur, wouden niet van de playground gaan en gooiden stenen naar ons. Het ergste was dat niemand hun naam wist, wat het moeilijk maakt om hun aan te spreken / hun ouders te bellen. Zelfs toen de playground sloot wouden ze niet weggaan. Uiteindelijk zijn ze er dan toch afgegaan. Het is niet leuk om zo de avond af te sluiten. 

In het kantoor werd wel nog wat gelachen. Ze weten ook dat dit mijn laatste weken zijn en ze hadden het over mijn evaluatie. Mijn mannelijke collega zei dat ze mij moesten buizen en op het evaluatieformulier schrijven dat ik slechte blow jobs geef. Oh my god! Ik ben echt super hard beginnen lachen! Hij was echt ontstopbaar, ik heb een paar steken gekregen hoor. Toen ik thuis kwam heb ik wat eten gemaakt en nog wat aan mijn blog gewerkt. Ik ben niet te laat gaan slapen want ik was echt moe!
Vandaag is het zaterdag 5 mei! (Zoals je ziet heb ik deze blog op 2 dagen geschreven!) Ik voel mij wakker en het eerste puntje op mijn to do lijst is bijna afgewerkt, namelijk: mijn blog! Het volgende puntje is naar de winkel gaan en het gerief gaan halen voor mijn sessie van morgen. Daarna wil ik nog wat voor eindwerk werken en natuurlijk mijn grootste uitdaging van vandaag: Sheperds pie maken!
Ik laat jullie zeker weten of het gelukt is! Ik hoop een beetje sneller deze keer! Ik zal alvast mijn best doen… 

Tot zover eigenlijk mijn blog-update! Ik hoop dat jullie brein niet helemaal gefrituurd is door mijn tekst te lezen! 

Toedeloekes! 

Om af te sluiten, nog een stukje Britains got talent: 

The cute ones: 

http://www.youtube.com/watch?v=OsiJyKRvqWI&feature=BFa&list=LLrecyG6Wy1N5oqnT-H5AtJw


And the funny ones: 

http://www.youtube.com/watch?v=jOuYHMBRIBs&feature=related