Hoooi!
Ik had beloofd dat ik vandaag het tweede deel online ging zetten! Belofte maakt schuld dus hier ben ik!
Mijn verhaal eindigde op zondag hier in Wrexham. Zoals ik al schreef heb ik in één stuk door tot maandag geslapen. Het was nodig hoor.. Zo moe dat ik was.
Toen ik maandag opstond besefte ik dat ik niets in huis had om te eten. Ik had echt geen zin om 's morgens meteen al naar de winkel te stappen en meteen al mijn inkopen al te doen. Daarom stak ik de straat over en ging naar het Poolse winkeltje. Ik had gezien dat ze daar ook brood verkochten, dus besloot het er op te wagen.
Ik had net gedaan met eten en ging wat werk doen voor school toen er op mijn deur geklopt werd. Het was mijn kotgenote. Ze vroeg of ik geen zin had om mee naar de stad te gaan, ze ging haar een nieuw huisdier kopen. Ook al vond ik het maar een rare missie, toch besloot ik om mee te gaan. Uiteindelijk heeft ze mij de speelgoedwinkel mee binnen getrokken en hebben we een soort van Sea Monkeys gekocht. Ieder zijn plezier zeker? Daarna zijn we nog naar subway geweest. Ik wou iets nieuws proberen, maar het eigenlijk maar iets vies… Iets met meatballs, niet zo'n goed idee dus.
Voor de rest van de dag heb ik het eigenlijk rustig gehouden. Ik heb wat gewerkt voor school en ben naar de winkel geweest. Hetzelfde geldt eigenlijk voor dinsdag. Op dinsdag lukte het me wel om wat door te werken. Eindelijk wat vooruitgang! Mijn taak voor de universiteit hier moet binnen zijn op de eerste mei, dus het werd wel eens tijd dat ik er werk van maakte.
Op woensdag had ik mijn eerste stagedag. Ik werd opgepikt door één van mijn collega's. Hiervoor was ik haar echt dankbaar, want het regende Cats and dogs. Als eerste was er de staff meeting. Hier werden discussies gehouden over facebook en het bellen van ouders. Het was wel interessant om te zien, maar veel leek ik er niet te kunnen inbrengen. Ik merkte wel een grote verdeeldheid van meningen. Sommigen lijken echt hard te gaan en willen niet opgeven. Bij anderen lijkt het hun echt niet te kunnen schelen. De grootste discussie was die over graffiti. Blijkbaar is er een plaag merkbaar op de playground. De oprichter stelde voor om The Venture te sluiten, om zo de boodschap duidelijk te maken. Velen gingen hiermee niet akkoord. Er werd een nieuw voorstel gedaan: de kinderen mochten komen, als ze hielpen met het opkuisen.
Sommigen waren echt heel behulpvol, anderen leken maar niet te stoppen met klagen. Na een uurtje was het meeste werk gedaan en mochten de kinderen gewoon terug spelen. Ik was van dienst aan de schommels. Één van de kleinere meisjes leek blij dat ze mij nog eens zag. Ik denk dat ze de hele dag niet van mijn zijde heeft geweken. Zelfs als ik een "pauze" had, kwam ze gewoon bij mij op de schoot zitten. Ik vond het wel lief, tot ze mij dwong om te zingen. Een ander meisje had zich erbij gevoegd en vertelde mij dat ze goed kon zingen. Ik zei dat ik dat wel eens wou horen. Zij antwoordde dat ik eerst moest zingen. Ik vertelde hun dat iedereen weg zou lopen als ik zou zingen. Natuurlijk wouden ze het nu zeker horen. Ik heb voor hun dan gezongen en toen wouden ze dat ik het voor iedereen deed. Samen met de andere collega's hebben we dan The Voice gespeeld. Zij moesten hun dan omdraaien, wat ze gelukkig wel gedaan hebben! Voor de rest van de avond was het rustig. Een beetje bij het vuur gestaan en wat gebabbeld.
's Avonds ben ik nog langs Tesco's geweest, ik moest ander brood hebben. Dat van de Poolse winkel houdt blijkbaar niet zo lang. Zo, mijn eerste stagedag zat erop!
Op donderdag had ik meteen mijn 2de. Ik moest pas om drie uur op stage zijn, dus had nog wat tijd om aan mijn blog te werken! Daar aangekomen bleek mijn stagementor op ziekteverlof te zijn, ze heeft haar rug pijngedaan en zit minstens voor een week thuis. Om vier uur ging The Playground open en kon ik naar buiten in de regen. Je zou denken dat dit de kinderen zou stoppen, maar niets is minder waar. Die lopen door de regen alsof het 40°C is. No worries! Uiteindelijk hebben ze mij kunnen overhalen om mee te spelen. Ik heb wat Wriggies gegeven en Tagg gespeeld. Op den duur leken ze de regen ook wat beu te zijn en besloten ze gewoon op mij te klimmen. Met drie besprongen ze mij. Voor efkes was dat leuk, maar toen ik wou dat ze ophielden deden ze dit niet. Het was een van de jongere gasten die er tussen kwam. Ik was echt verbaasd! Ik had nooit gedacht dat hij dit zou doen, dus heb ik hem ook bedankt.
Nadien heb ik nog wat met de bal gespeeld en de kinderen een nieuw woord geleerd. Met dank aan mijn zus die een hele week niets anders heeft gezegd: Zjaaken. Het was echt grappig om ze dit te horen uitspreken! Natuurlijk zijn ze het meteen tegen iedereen gaan zeggen en ik mocht gaan uitleggen wat het betekende. Nadien ging ik naar de Arts and Crafts tafel waar ze met keramiek aan het werken waren. Ze waren echt heel geconcentreerd bezig, echt mooi om te zien.
Later op de avond zat ik neer bij het vuur toen één van de meisjes mij een koortje kwam geven om mijn sleutels aan te hangen. Ze had dat gemaakt voor mij en wou het rond mijn nek hangen. Echt super lief! Dat was totdat ze vroeg om zelf eens te mogen aandoen en met mijn sleutels wegliep. Terug was het één van de jongens die mij hielp om mijn sleutels terug te krijgen. Ik dacht echt, wat is er hier aan het gebeuren? Voor ik op vakantie ging zouden ze geen twee woorden tegen mij gezegd hebben en nu dit? Niet dat ik klaag hoor, ik ben blij met deze positieve ervaring!
Vervolgens werd ik uitgedaagd om Ball Tagg te spelen. Waar je dus met ballen naar elkaar gooit. Om te beslissen wie er mocht gaan moesten we een bal in een buis schoppen. Één van de jongens zei dat hij mijn kans ook op zich ging nemen. Ik hoorde één van de meisjes zeggen dat hij ernaast moest schoppen, zodat ik de tikker moest zijn. Schopt hij die bal toch niet recht in die buis zeker? Ik ben echt mega hard beginnen lachen, want haar bal was er niet in gegaan. Plan mislukt dus. Haar gezicht, super grappig! Natuurlijk wou ze nog een 2de kans… Ik heb niet gezien hoe het is afgelopen, aangezien ik naar Youth Club moest.
Ik ging binnen met één van de oudere meisjes en kreeg de opdracht om prenten van dirt bikes af te drukken. Zodat de jongens wat konden kleuren. Toen ik op het punt stond om ze af te drukken bleken ze al verdwenen te zijn. Geen prentjes dus. In de YC zelf waren er een paar nieuwe meisjes. Dus kreeg ik terug de vragen: van waar ben je? Waar ligt dat? … Om daarna allemaal woorden naar mijn hoofd geslingerd te krijgen om te vragen of ik wist wat deze betekenden. Geen propere woorden, om het mooi te zeggen. Ik denk dat ze mijn kennis wat onderschatten. Na mijn stage hier zal mijn vocabulair van "vieze woorden" wel wat groter zijn.
Om de avond af te sluiten hadden we een muziekquiz. Eerst wouden de oudere meisjes niet meedoen, maar uiteindelijk hebben ze het toch gedaan en leken ze wel plezier te hebben. Mijn team heeft wel verloren. Spijtig genoeg kan ik niet alle 5 leden van Take That opnoemen. Voor we naar huis gingen was het nog tijd voor een korte reflectie over de avond en het afsluiten van het gebouw.
Thuisgekomen was ik echt terug uitgeput, dus was het tijd om slaapeke te doen!
Vandaag ben ik een dagje thuis. Ik had mij voorgenomen om wat te werken voor school, maar ik lijk niet in gang te komen. CBA!
We zien wel hoe het afloopt, ik laat het jullie zeker weten!
Toedeloekes!
Liedje van de dag: http://www.youtube.com/watch?v=gG_dA32oH44&feature=BFa&list=LLrecyG6Wy1N5oqnT-H5AtJw
Geen opmerkingen:
Een reactie posten