Hello
everybody! (Horen jullie ook de Jimmy B stem? )
Anders een
kleine herinnering :
Allemaal
meezingen!
Om eerlijk
te zijn: vandaag had ik de meest nutteloze dag ooit! Ik heb helemaal niets
bereikt. Zo’n dagen moeten er ook zijn zeker? Zolang ik al mijn deadlines maar
haal vind ik het oké!
Ik ben deze morgen wakker geworden en heb wat aan Social Networking gedaan. Dit is gewoon een geleerde manier om te zeggen dat ik op Facebook heb gezeten. Gevolgd door de site: Fuck My Life. Zeer verslavend en zeker aan te raden. Als het leven je even tegenzit, lees dan gewoon even de miserie van anderen. Works like a charm!
Omdat ik
vond dat ik dan toch iets moest doen ben ik mij gaan wassen en naar de winkel
geweest. Ik had nood aan brood, woehoe! Dat rijmt! Aangezien het vandaag
zaterdag is wat het opvallend drukker in de stad. Veel rare mensen moet ik
zeggen. Een vrouw op zeesandalen, je weet wel van die doorzichtige met bandjes
dat ze de kinderen aandoen. Een man op sletsen, die precies een beetje teveel
gedronken had en een meisje dat zoveel roze aanhad dat ze op een suikerspin
leek. En zeggen dat Likert marginaal is…
In de
speelgoedwinkel (vraag mij niet wat ik daar deed), kwam ik enkele jongeren
tegen van op The Venture. Ze zagen mij komen en begonnen een babbeltje te
slaan. Dat vond ik wel super fijn! Één van de meisjes vroeg of mijn All Stars
echt waren. Ik weet niet wat het is met de jongeren hier en mijn schoenen.
Hoeveel vragen ik al gekregen heb over mijn All Stars of over mijn Vans. Zijn
dat echte? Waarom doe jij die hier aan? Waar heb je die gekocht? Hoeveel waren
ze?
Blijkbaar
zijn mijn schoenen hier populair!
Nadien
voelde ik mij moedig en besloot ik om mijn kokosnoot open te breken. Bang! Toen
ze open was had ik er al helemaal geen zin meer in en at ik de plaats Golden Syrup
Pancakes met een bolletje ijs. Mijn hormonen slagen weer op hol! Als het nu al
zo erg is tijdens “de tijd van de maand”, wat gaat het dan niet zijn als ik
ooit zwanger ben? De ultieme relatietest volgens mij. Diegene die dat overleefd
= True Love! Geen idee waarom ik dit vertel, maar nu weten jullie dat ook!
Ik dacht
dat de buitenlucht mij motivatie zou doen krijgen, maar niets was minder waar.
Ik besloot dus naar Sherlock Holmes te kijken. Plots werd er op mijn deur
geklopt…Of ik niet mee naar Pizza Hut wou gaan… Tuurlijk!
Met deze
uitnodiging trok ik met mijn twee kotgenoten naar Pizza Hut. Hier viel het mij
vooral hoe weinig mijn kotgenoten durven. Zo wouden ze graag hun drankje laten
bijvullen, dus moest ik dat vragen. Toen bleek dat de serveerster onze drankjes
was vergeten en wouden ze gewoon vertrekken zonder hiernaar te vragen. Ik
voelde mij echt een bitch omdat ik dit wel deed. We hadden er voor betaald, dus
ik wou mijn drankje. Op dat moment bekeken ze mij alsof ik van een andere
planeet kwam. Toen het tijd was om naar de rekening te vragen moest ik dit ook
doen, omdat ik er nog het meest wakker uitzag. Tuurlijk…
Om de avond
af te sluiten besloot ik om wat naar Youtube filmpjes te kijken en ondertussen
mijn blog up te daten.
Dat was het
dus een beetje voor mijn zaterdag. Natuurlijk zijn er nog meer dagen in een
week, dus laten we het daar even over hebben.
Op maandag
ging ik Moijto taart maken, deze is in de vuilbak beland want ze was echt
verschrikkelijk! Waarschijnlijk heb ik iets verkeerd gedaan. Het was dan ook 12
u ’s nachts wanneer ik deze gemaakt heb. Oh how I love the nightlife…
Eerder op
maandag heb ik nog wat werk kunnen verzetten voor school, waar ik super trots
op was! Eindelijk een beetje productiviteit in mijn leven. Om mijn dag wat te
breken ging ik naar de stad om een pakje op de post te doen. Ik had namelijk
een pretpakket opgesteld voor mijn mama en papa. Ondertussen hebben ze het ook
al gekregen, dus feest! Op mijn weg naar huis stopte ik even in de Primark.
Hier vond ik enkele coole topjes, voor slechts 3 pond! Meedoen die handel! Hier
scheurde ik wel het blaasje op mijn brandwonde, wat maakte dat het helemaal
begon te ontsteken. Lees: etter! (Zeg het mij vooral wanneer ik teveel details
weergeef, want dit maakt helemaal geen verschil uit :p – Trol - )
Ondertussen
heb ik een leuk filmpje gevonden: Ik wou dat ik zo kon dansen gek!
+ Mijn Pc
doet echt verschrikkelijk raar! Ik hoop dat hij mij niet in de steek laat… I
need you!
Op dinsdag
ging ik naar stage, ik had wat extra uren gekregen om op stage aan mijn
opdrachten te werken. Dus ging ik van 9 tot 5 naar The Venture. Dit heeft mij
wel heel wat vooruit geholpen, vooral omdat er geen internet is, dus werd ik
niet afgeleid door Facebook of andere sites. Ik vond het wel moeilijk om zo
vroeg op te staan, maar het was het waard. Eindelijk heb ik wat zaken op orde
gekregen. Ik was echt tevreden met mezelf.
Op tijd en
stond zette ik mij wel even recht en liep ik wat rond, aangezien mijn
concentratiespan nu ook weer niet zo groot is. Dan wandelde ik even rond of
ging mij een kopje thee maken. De dag is eigenlijk voorbij gevlogen, raar maar
waar. Voor ik naar huis wandelde ging ik nog even dag zeggen tegen de jongeren.
Thuisgekomen maakte ik wat eten klaar en vond ik dat ik wat rust verdiend had.
Ik besloot naar The Only Way Is Essex te kijken, een soort van combinatie tussen
The Hills en Jersey Shore. Ik vind wel dat je aan deze serie ziet dat het meer
is opgezet, maar toch werd ik er ingetrokken. Ik herken er enkele elementen in
die ik oppik uit het gedrag van de oudere jongeren. Ik denk dat ik het daarom
zo interessant vond.
Ik kan dus
met een gerust hart stellen dat dinsdag een zeer productieve dag was! Op naar
woensdag.
Op woensdag
heb ik mij eerst uitgeslapen, ik vond wel dat ik dit verdiend had. Nadat ik mij
had klaargemaakt vertrok ik naar stage. Hier zat ik eerst een uurtje samen met
mijn Stagementor, om een beetje de stand van zaken te bespreken. Volgende week
heb ik namelijk mijn eindevaluatie (Fingers Crossed)
Nadien was
het tijd voor de staffmeeting. Hier werd er voorgesteld om op zondag te gaan
eten in een Indisch restaurant. De eerste reden was om mijn afscheid al te
vieren, aangezien mijn stagementor volgende week op vakantie vertrekt en ze er
graag wou bijzijn. Als tweede reden om de verjaardag van één van de
vrijwilligers te vieren en als derde reden gewoon om eens lekker te gaan eten.
Er kwam
veel positieve responds, dus ik vermoed dat we wel met een aantal zullen zijn.
Iemand die niet mee kon stelde voor om volgende week woensdag een Tea Party te
houden, met taart. Ik was al van plan om taart mee te nemen, dus dat komt goed
uit! Smullen maar…
Na de
vergadering was het tijd om op de playground te gaan. In het begin was het nogal
stil, ik had het gevoel dat ik er maar wat bijstond. Na verloop van tijd kwam
er gelukkig wat meer actie in de keet! Als eerste begonnen de jongeren een spel
te spelen waarbij ze allemaal banden over elkaar begonnen te gooien, terwijl er
iemand in het midden stond. Dit was echt een super grappig zicht.
Ik zat op
een bankje en bekeek het spektakel een beetje. Plots kwam er een meisje op mijn
schoot zitten en ze wou een spelletje spelen. Ze probeerde het mij uit te
leggen, maar ik snapte het in het begin helemaal niet. Eerst moest je de namen
leren kennen van elkaars familieleden. Ik moest de naam leren van haar mama,
papa, zussen, tante, nonkel, nichten en grootouders. Nadien moest je zeggen: ik
ga naar een onbewoond eiland en ik neem met me mee: een legoblokje. Legoblokje
begint met een L. Dan moest zij nadenken, wie in mijn familie begint met een L.
Lien mijn zus begint met een L, als ze dit wist moest zij antwoordden: Ik ga
naar een onbewoond eiland en ik neem met mij mee: een sok. De naam van haar zus
is namelijk Sofie.
Dan moest
ik nadenken om te kijken of dit juist was en dan een nieuwe opdracht geven.
Toen ik het uiteindelijk doorhad was het wel super fijn. Het viel mij ook op
hoe goed zij de namen van mijn familie kon onthouden. Sommige namen hebben we
wel moeten aanpassen, Philemon was namelijk net iets te moeilijk.
Nadien heb
ik nog met enkele kinderen I spy with my
little eye gespeeld, of ik zie ik zie wat jij niet ziet. Hierin viel het
mij op hoe slecht sommige kinderen kunnen spellen. Bijvoorbeeld: ik zie iets
wat begint met een M, Mammericans (The
Americans) of met een C voor ship. Dus ik maar raden en er niet kunnen
opkomen, wat zij natuurlijk grappig vonden!
Vervolgens
had ik een kleine aanvaring met één van de meisjes. Ik was wat aan het
speelvechten met enkele jongens, waarop zij naar mij naartoe kwam en mij gewoon
begon te meppen en schoppen. Ik vroeg haar om er mee op te houden, maar dit
leek niet te lukken. Ik nam haar even apart om hier met haar over te babbelen
toen er plots enkele oudere jongens tussen kwamen. Ik vroeg hen om even te
zwijgen, want ik had het gevoel dat ik aan het doordringen was. Toen zij de
oudste van de twee: je probeert toch niet serieus te zijn hé? Want dat kan jij
niet! Daar ging mijn moment, Het meisje had haar intussen omgedraaid en was
weggegaan. Ik bekeek hem en hij wist hoe laat het was. Ik heb hem een duw
gegeven. Begrijp mij niet verkeerd, ik heb geen kind gemept. Ik heb het hier
over een jongen van 18, met wie ik zo’n relatie heb opgebouwd, elkaar een
beetje uitdagen als het ware. Ging hij zijn vriendin vertellen dat ik hem had
geslagen. Zij speelde met mij onder één hoedje, wat super grappig was om te
zien. Veel gelachen dus..
Hierna
volgde er een rustig momentje waarbij ik wat samen zat met één van de nieuwe
meisjes. Tegenwoordig zijn er echt veel nieuwe kinderen op The Venture. Zij
kwam wat beter kennis maken en een beetje over zichzelf vertellen. Ze vertelde
mij over haar vlam, een jongen die ook vaak naar The Venture komt. Ze begon
zijn naam op het krijtbord te schrijven en wat te vertellen over hem. Blijkbaar
was hij er niet zo mee gediend.
’S Avonds brak
er namelijk een tennisbal gevecht uit en hij heeft er één recht in haar gezicht
gegooid. Toen ik vroeg waarom, kreeg ik er ook één naar mijn hoofd. Heb ik trouwens
al vermeld dat dit de jongen was die helemaal in het begin van mijn stage sneeuwballen
naar mij heeft gegooid? Ik dacht echt: gast niet terug hé. Veel kon ik er niet
op reageren aangezien The Venture net ging sluiten. Ondertussen heb ik hem niet
meer gezien. Wat ik trouwens ook niet wist was dat hij eigenlijk deel is van
een tweeling. Raar maar waar, maar zijn tweelingbroer is een compleet andere
persoon. In het begin wist ik dit niet, maar nu heeft de één lang haar en de
ander niet.. Dus is het moeilijker om er naast te kijken!
Tot zover
mijn woensdag op The Venture!
Op
donderdag was ik thuis, dus had ik nog wat extra tijd om te werken voor school.
Het was nog een tamelijk productieve dag, dat denk ik tenminste.. Want veel
weet ik er niet meer van.
Wat ik wel
nog weet was dat ik tijdens mijn pauze naar een aflevering van TOWIE heb
gekeken. (The Only Way Is essex). Ik besloot om na mijn aflevering even de stad
in te gaan om eens te gaan kijken naar iets om aan te doen op zondag. Net was
mijn aflevering afgelopen of er werd op mijn deur geklopt. Of ik niet mee wou
kijken naar wat films. Ik vertelde dat ik naar de winkel ging, waarop ik als
antwoord kreeg: is het daarvoor niet wat laat? Het was ondertussen inderdaad al
vijf uur, maar de winkels die ik wou bezoeken bleven langer open. Toen ik zei
dat ik toch nog wou gaan leek ze een beetje op haar tenen getrapt. Veel leek
het mij op dat moment niet te kunnen schelen, ik wou naar de winkel gaan.
Uiteindelijk
vond ik een super mooi topje in Matalan, dus het was het meer dan waard. Nadien
stopte ik nog even in Boots waar ik mij kapot heb gelachen met twee
tienermeisjes. Ze waren op zoek naar verf voor hun haar. De discussies die zij
voerden waren echt super grappig. Veel inhoud zat er niet in om eerlijk te
zijn.. Voor mij was het net als reality tv, maar dan live!
Terug op
mijn kot hebben ze mij dan toch kunnen overtuigen om mee naar een film te
kijken: Don’t be afraid of the dark,
met Katie Holmes. Niet echt eentje om veel woorden aan te verspillen, so moving
on!
Nadien had
ik wat nood aan ontspanning. Dus besloot ik om een kleedje aan te doen en
helemaal los te gaan met mijn ipod. Het klinkt misschien een beetje zielig,
maar het was echt super leuk. Dancing like nobody is watching! I like.. Helemaal
uitgeput ben ik dan naar bed gegaan. It was fun!
Dan blijft
er nog één dag over om te beschrijven voor jullie: vrijdag.
In de
voormiddag heb ik wat gewerkt voor eindwerk. De laatste aanpassingen leggen,
zodat Lore alles naar de printer kon brengen. Even verloor ik de tijd uit het
oog, waardoor ik iets te laat was op stage.
Daar
aangekomen had ik nog wat extra tijd om nog wat te werken aan mijn MAB project.
Op vrijdag ging ik namelijk het 4de deel van mijn activiteiten doen.
Om vier uur was het dan tijd voor de Super Juniors, een soort van Youth Club
voor diegene die jonger zijn dan 11. De kinderen waren heel enthousiast, er
werd wat gespeeld met hoelahoepen en ik moest tellen hoeveel keer ze konden
draaien. Het record was 84! Superdeluxe.
Nadien
gingen we aan de slag met enkele rolschaatsen. Ik nam de kinderen vast aan hun
armen en schoof ze zo door mijn benen, om ze daarna terug recht te trekken. Dit
leken ze echt fantastisch te vinden en mijn armen gingen er bijna afvallen!
Daarna
begon ik wat aan mijn activiteiten. Zoals ik had verwacht heb ik ze niet
allemaal kunnen doen, de jongeren leken veel te afgeleid om hun gedachten bij
de spelletjes te houden. Wat ze wel heel leuk vonden was Woesj > het
doorgeven van golven met een klap. Je staat dus in een cirkel en geeft als het
ware een klap door. Terwijl je deze klap doorgeeft zeg je Woesj. Dit zijn dan
de golven. Ik had hun verteld dat we in België niet genoeg geld hebben om
golven te betalen, daarom moeten we ze zelf maken. Dit verhaal alleen al leken
ze super grappig te vinden. Op een gegeven moment introduceerde ik Shark. Dan zet je een vin op je hoofd en
roep je heel luid: haai! Op dat moment moet iedereen door elkaar lopen en
veranderen van plaats. Dit heb ik zeker 100x moeten doen, gewoon omdat ze het
zo leuk leken te vinden. Nadien hebben we nog Keeper of the keys gespeeld, waarbij je iemand moet blinddoeken en
een sleutel moet proberen te stelen van onder een stoel. De geblinddoekte
persoon moet dan raden wie het steelt. Dit spel wouden ze super graag spelen,
liever van mijn activiteiten, dus dan hebben we dat maar gespeeld.
Om 6u zat
de Youth Club erop en was het tijd om naar buiten te gaan. De kinderen vroegen
of ik geen zin had om Tagg te spelen. Tegen dat ik gedaan had met het opruimen
van de club leken ze het al vergeten te zijn. In plaats daarvan speelde ik
Catch met één van de meisjes. We moesten zoveel mogelijk keer heen en weer
proberen te gooien met één hand, zonder de bal te laten vallen. It was fun!
Nadien
hadden waren er wel even moeilijkheden. Twee jongeren begonnen te vechten en de
moeder van één van de jongeren begon zich te mengen. Zij begon op haar beurt de
andere jongere te verwijten, wat echt geen mooi zicht was. Uiteindelijk hebben
ze iedereen moeten bannen, zelf de moeder.
Vervolgens
was er wel een positief moment! Één van de oudere meisjes had mij een armband
gemaakt en deze kwam ze mij nu geven. Heel lief! Hierna werd ik begraven in het
zand door twee van de kleinere jongeren. Tot mijn knieën hadden ze het zand
gekregen. (ik stond namelijk recht). Toen besloot iemand anders om mij omver te
duwen: lees gezicht in het zand = zand overal! Toen ik thuiskwam die avond lag
er echt een mooi laagje zand in mijn schoenen. Ik zie het als een gratis body
scrub!
Mijn avond
op The Venture werd afgesloten met een babbel met enkele van de oudere
jongeren. We zaten gewoon rustig samen en begonnen wat te babbelen. Toen ik dag
zei aan het einde van de avond besefte ik dat ik ze eigenlijk allemaal nog ga
missen. Met sommigen heb ik echt al een band opgebouwd en ik vind het spijtig
dat ik deze nu ga moeten verbreken.
Why do all good things come to an end?
Tot zover mijn update!
Om af te sluiten:
het liedje van de dag. Deze zong heb ik leren kennen door Nele. Het zat
namelijk vast in haar hoofd en ze was er van overtuigd dat als ik ging horen
dat het bij mij er ook ging inzitten.
Gelijk had
ze!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten